Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.),, Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 marca 2013 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę
Decyzją z dnia [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 2 pkt 6 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.), zwanej dalej również "ustawą o kombatantach", odmówił L.K. przyznania uprawnień kombatanckich.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał , że strona wystąpiła o przyznanie uprawnień na podstawie art. 2 pkt 6 wyżej wskazanej ustawy o kombatantach, który stanowi: "Za działalność równorzędną z działalnością kombatancką uznaje się: czynny udział w zbrojnym wystąpieniu o wolność i suwerenność, w [...], który spowodował śmierć lub uszczerbek na zdrowiu". Kierownik Urzędu wyjaśnił, że służba po dniu [...] nie stanowi działalności kombatanckiej w rozumieniu art. 1-4 ustawy i dlatego nie miał podstaw do przyznania stronie uprawnień kombatanckich.
L. K. nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy i przyznanie mu uprawnień kombatanckich zarzucając decyzji:
1) naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.) poprzez błędną interpretację tego przepisu w przedmiotowej sprawie,
2) błąd w ustaleniach faktycznych mający istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia i polegający na przyjęciu, że L. K. nie powinien otrzymać uprawnień kombatanckich, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy powinien prowadzić do odmiennych wniosków.
W uzasadnieniu wniosku L. K. powołał się na swoją książeczkę wojskową, z której wynika, że od [...] pełnił służbę. Był zatem nie tylko, ale także, jednak nie ta okoliczność stanowiła podstawę wystąpienia o przyznanie uprawnień kombatanckich. W ocenie strony okolicznością tą był jego przymusowy udział w tzw. " " w [...] L. K. wyjaśnił mianowicie, że podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej został skierowany w [...] na obóz szkoleniowy i w trakcie tego szkolenia skierowano go do zamieszek . Otrzymał taki rozkaz, nie mógł odmówić wyjazdu i w związku z tym należy przyjąć, że został tam skierowany przymusowo. Podczas zamieszek był narażony na utratę życia lub zdrowia.
Według strony powyższe okoliczności zostały przy rozpatrzeniu jego wniosku pominięte, mimo że obowiązkiem organu było podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu strony (podobnie wyrok WSA z dnia 10.04.2009 r. sygn. akt II SA/Kr 282/09). Jego udział w tzw. " " był wprawdzie przymusowy, ale kierując się rozkazami swoich przełożonych działał "w dobrej wierze mając za cel najwyższy suwerenność naszej ojczyzny". Nigdy też nie dopuścił się, wykluczających go z kręgów osób ubiegających się o uprawnienia kombatanckie, czynów opisanych w art. 21 ust. 2 ustawy o kombatantach.