Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel Sędzia NSA Elżbieta Makowska Protokolant Tomasz Korpal po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2008r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych oddala skargę
W. P. w dniu [...] złożyła wniosek o przyznanie synowi J. P. urodzonemu [...] cierpiącemu na autyzm wczesno-dziecięcy, specjalistycznych usług opiekuńczych w postaci asystenta osoby niepełnosprawnej.
Burmistrz Miasta i Gminy decyzją z dnia [...] - odmówił W. P. przyznania pomocy społecznej w formie specjalistycznych usług opiekuńczych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...], po rozpatrzeniu odwołania W. P. - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 listopada 2006 r., sygn. akt II SA/Sz 966/06, po rozpatrzeniu skargi W. P. uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji z dnia [...].
Sąd, jak wynika to z uzasadnienia wyroku, przyznał rację organom, co do tego, że podstawą przyznania wnioskowanych świadczeń są potrzeby osoby niepełnosprawnej, a nie potrzeby osób sprawujących opiekę. Dlatego za chybiony uznał argument skarżącej o konieczności przyznania asystenta synowi z uwagi na chęć podjęcia pracy w celu polepszenia bytu rodziny.
Sąd wskazał jednakże, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ ustali czy wobec stanów chorobowych matki dziecko ma w pełni zapewnioną pomoc w rozumieniu art. 50 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej oraz czy wymaga pomocy asystenta i ewentualnie w jakim wymiarze godzin. W tym celu organ może zasięgnąć opinii placówki, w której leczone jest dziecko lub w Krajowym Towarzystwie Autyzmu Oddział w S.
Burmistrz Miasta i Gminy, decyzją z dnia [...], odmówił W. P. przyznania pomocy w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
Od decyzji tej odwołanie wniosła W. P.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia [...], uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Burmistrz Miasta i Gminy, decyzją z dnia [...], na podstawie art. 106 ust. 1 i 4, art. 50 ust. 2 w zw. z art. 96 ust. 2, art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie zweryfikowania kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. Nr 135, poz. 950) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005 r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych (Dz. U. Nr 189, poz. 1598) oraz art. 104 § 1, art. 108 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu wniosku W. P. z dnia [...],
1) przyznał świadczenie z pomocy społecznej w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi w ilości 3 godzin dziennie od poniedziałku do piątku (w dni robocze) w okresie od lipca 2007 r. do sierpnia 2007 r.,
2) ustalił odpłatność za 1 godzinę dziennie świadczonych usług w wysokości [...] zł, co stanowi 11% pełnego kosztu usługi.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że J. P. ma dziewięć lat, jest dzieckiem autystycznym. Uczęszcza na indywidualne zajęcia prowadzone w Dziennym Ośrodku Terapeutyczno-Edukacyjno-Wychowawczym w S. oraz do klasy integracyjnej w Szkole Podstawowej nr [...] w G. W klasie tej program realizowany jest przez pedagoga wspierającego, który zajmuje się głównie dziećmi niepełnosprawnymi. Dziecko korzysta też w szkole z nauczania indywidualnego oraz zajęć z artreterapii. Rodzice dowożą go na zajęcia do logopedy. Matka dziecka otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne z tytułu wychowania dziecka niepełnosprawnego, nie zgłasza problemów z zapewnieniem właściwiej opieki nad synem.