Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia WSA Maria Mysiak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi M. U.-B. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Starosta K., na podstawie art. 1 ust. 1, ust. 3, art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 marca 2015 r. (sygn. akt K 29/13) odmówił przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działki nr [...] i nr [...] o łącznej powierzchni [...] ha, położonej w obrębie D. przy ul. [...], gmina D., stanowiącej własność Skarbu Państwa, przysługującego małżonkom A.B. i M.U. - B. w prawo własności.
W uzasadnieniu decyzji, organ wskazał, że wnioskodawcy prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działki nr [...] o powierzchni [...] ha i stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności budynek biurowy i budynek świetlicy, położone w obrębie D. przy ul. [...], gmina D. nabyli w dniu [...] r. aktem notarialnym Rep. A [...]. Na przedmiotowych działkach znajdują się także domki campingowe.
Organ zaznaczył, że na przedmiotowej nieruchomości od [...] r. prowadzona jest działalność gospodarcza co potwierdza wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej - pod nazwą PHU [...]. Wpis w CEIDG do dnia dzisiejszego jest aktywny. Wobec tego Starosta uznał, że A.B. jeszcze przed nabyciem wieczystego użytkowania przedmiotowej nieruchomości, prowadził na niej działalność gospodarczą. Z chwilą nabycia nieruchomości wnioskodawcy uiszczali opłaty za użytkowanie wieczyste ze stawką procentową w wysokości 3 %. W [...] r. została zmieniona stawka procentowa z 3 % na 2 % w związku z prowadzoną na tej nieruchomości działalnością turystyczną. Z tych względów, organ uznał, że wnioskodawcy przedmiotową nieruchomość wykorzystywali do celów prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym przyjęto, że w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 13 października 2005 r. A.B. i M.U. - B. nie byli wieczystymi użytkownikami nieruchomości zabudowanej na cele mieszkalne, ponieważ w tym dniu nieruchomość była wykorzystywana i przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej.
A.B. i M.U. - B. złożyli odwołanie od powyższej decyzji zarzucając jej obrazę przepisów postępowania, a w szczególności art. 7, art. 11 oraz art. 77 § 1 k.p.a. polegającą na niewłaściwym wyjaśnieniu przesłanek decyzji odmownej co wynikło między innymi z faktu, że dowolnie zinterpretowano istniejący stan faktyczny pomijając przy jego rozpoznaniu istotne fakty i okoliczności wskazujące bezpośrednio na to, że opisana na wstępie nieruchomość z istoty swojej jest wykorzystywana całorocznie na cele mieszkaniowe stron, które przekształciły faktycznie istniejącą zabudowę stałą (dawniej biurową) na cele mieszkaniowe i tak ją wykorzystują prowadząc sezonowo działalność gospodarczą w oparciu o zabudowę nietrwale związaną z gruntem w postaci letnich domków kempingowych, co w konsekwencji dało podstawę do odmownej decyzji administracyjnej dotyczącej wnioskowanego przekształcenia własnościowego ze szkodą dla istotnych interesów tak gospodarczych jak i osobistych stron.