Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r. sprawy ze skargi J. U. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie uznania za osobę bezrobotną i przyznania prawa do zasiłku uchyla zaskarżoną decyzję.
Starosta decyzją z dnia [...] r.,
Nr [...] wydaną na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 lit f oraz art. 9 ust. 1 pkt 14 lit a i b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 149 ze zm.) oraz art. 145 § 1 pkt 5 i art. 151 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz.267) uchylił decyzję nr [...] orzekającą o uznaniu J. U. z dniem [...]r. za osobę bezrobotną i przyznaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia [...] r. w wysokości [...] zł miesięcznie w okresie pierwszych miesięcy i [...] zł miesięcznie w okresie kolejnych miesięcy posiadania prawa do zasiłku dla bezrobotnych, a nadto orzekł o odmowie uznania wymienionego za osobę bezrobotną od dnia [...] r., tj. od dnia rejestracji a także o odmowie przyznania prawa do zasiłku od dnia [...] r. tj. od dnia nabycia.
Zdaniem organu, z uwagi na treść art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o promocji zatrudnienia, osoba wpisana do ewidencji działalności gospodarczej nie może być bezrobotnym, chyba że po złożeniu wniosku o wpis zgłosiła do ewidencji działalności gospodarczej wniosek o zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej i okres zawieszenia nie upłynął albo nie upłynął jeszcze okres do, określonego we wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, dnia podjęcia działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę powyższe bezspornym jest, że w sprawie ustalenia skarżącemu statusu osoby bezrobotnej znaczenie ma, czy na dzień rejestracji tj. [...] r. posiadał on formalnie wpis do ewidencji działalności gospodarczej.
Organ podkreślił, że udokumentowanie przez skarżącego faktu zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej już w 2006 r. poprzez dostarczenie zaświadczenia z ZUS Oddział K. oraz I Urzędu Skarbowego w K. a także wskazanie w CEIDG daty zaprzestania wykonywania działalności na dzień [...] r. nie stanowi podstawy do uznania go za osobę bezrobotną z dniem [...] r. Starosta za dowód w sprawie uznał zapis znajdujący się w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej tj. w dokumencie mającym na podstawie art. 33 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej moc zaświadczenia, w którym wskazano datę wykreślenia na 14 kwietnia 2014 r. Wobec powyższego organ przyjął, że na dzień rejestracji skarżący posiadał czyny wpis do ewidencji działalności gospodarczej.
J. U. wniósł odwołanie od opisanej wyżej decyzji podnosząc, że została ona wydana "bez uwzględnienia stanu faktycznego", a co za tym idzie nie jest zgodna z rzeczywistością. Zaznaczył, że nikt z pracowników Urzędu Pracy przy procedurach związanych z przyznaniem prawa do zasiłku jak również przyznaniem środków na rozpoczęcie działalności nie wspomniał o wymogu wykreślenia z CEIDG. Skarżący był przekonany, że spełnił wszystkie formalne wymagania co zostało potwierdzone przez Urząd Pracy przyznaniem mu zasiłku i środków na otworzenie własnej firmy.
Wojewoda decyzją z dnia [...] r. Nr [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) oraz art. 10 ust. 7 pkt 2 i art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r., poz. 674 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania J. U. od opisanej wyżej decyzji Starosty z dnia [...] r. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.