Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędzia NSA Stefan Kłosowski (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 marca 2014 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...] r. nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Burmistrz Miasta decyzją z dnia [...] wydaną po ponownym rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] r., odmówił R. K. umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego za okres od 1 października 2008 r. do 30 września 2009 r. w kwocie [...] zł.
W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że po uchyleniu przez organ odwoławczy decyzji z dnia [...] r. odmawiającej umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, ponownie przeanalizował zgromadzone dokumenty dotyczące sytuacji materialnej i zdrowotnej wnioskodawcy i stwierdził, że brak było podstaw do umorzenia należności. Wskazał, że podczas wywiadu przeprowadzonego w dniu [...] r. dłużnik alimentacyjny oświadczył, że choruje na [...], jednak nie przedłożył dokumentu potwierdzającego tę okoliczność. W dniu 27 grudnia 2012 r. R. K. stwierdził, że stara się o grupę inwalidzką. W dniu 18 kwietnia 2013 r. został przeprowadzony rodzinny wywiad środowiskowy u wnioskodawcy, a do wywiadu została dołączona dokumentacja medyczna, jednak dokumenty dotyczące sytuacji zdrowotnej wnioskodawcy były z 2010 r. i 2011 r., a ostatni wypis ze szpitala był z kwietnia 2012 r. Z dołączonego do wywiadu zaświadczenia lekarza medycyny pracy z dnia 17 stycznia 2012r. wynikało, że R. K. może wykonywać pracę lekką bez obciążania lewej kończyny górnej. W aktach sprawy brak było aktualnego zaświadczenia o stanie zdrowia wnioskodawcy czy orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, dlatego organ I instancji nie był w stanie jednoznacznie ocenić stanu zdrowia dłużnika alimentacyjnego i stwierdzić, że posiadane przez niego schorzenia powodują niemożność zarobkowania, co mogłoby stanowić podstawę do ewentualnego umorzenia należności alimentacyjnych. Z wywiadu środowiskowego wynika również, że braki w dokumentacji medycznej wnioskodawcy spowodowały niemożność uzyskania renty. Z wywiadu nie wynika, by wnioskodawca ponosił jakiekolwiek wydatki na leki czy leczenie. Konkubina wnioskodawcy, która również jest osobą chorą ([...]) od 15 lat jest zatrudniona na stanowisku skarbnika w Starostwie Powiatowym, aktualnie na urlopie wychowawczym. W związku z trudną sytuacją materialną rodziny i zadłużeniem alimentacyjnym wnioskodawcy, przerwanie urlopu wychowawczego mogłoby poprawić sytuację materialną, tym bardziej, że stan zdrowia wnioskodawcy pozwala na to, by przejął on opiekę nad dziećmi. Ponadto konkubina wnioskodawcy M. B., jest właścicielem lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość w [...], co umożliwia uzyskanie środków ze sprzedaży tego mieszkania albo przeprowadzkę rodziny do [...], celem uniknięcia kosztów wynajmu mieszkania w [...].
W odwołaniu od decyzji R. K. zarzucił wydanie decyzji bez przeprowadzenia rzetelnej analizy stanu faktycznego i dokonania obiektywnej oceny jego sytuacji dochodowej i zdrowotnej. Wskazał, że M. B. wciąż jest zatrudniona w Starostwie Powiatowym, dlatego sugerowana przez organ I instancji przeprowadzka do [...] oddalonego o ponad 300 km jest nielogiczna. Ponadto M. B. w trakcie trwania urlopu wychowawczego udzielonego na córkę J. urodzoną [...] r. została odwołana ze stanowiska skarbnika powiatu uchwałą Nr V/30/07 Rady Powiatu z dnia 26 lutego 2007 r., a odwołanie ze stanowiska było równoznaczne z wypowiedzeniem stosunku pracy. Dlatego powrót konkubiny do pracy nie jest możliwy. Natomiast okoliczność, że konkubina posiada nieruchomość w [...] nie powinna mieć znaczenia dla rozpoznania wniosku, ponieważ odwołujący się nie posiada wspólnoty majątkowej z konkubiną i nie może wymusić na niej sprzedaży nieruchomości czy zmiany miejsca zameldowania. Tylko od niej zależy gdzie obecnie mieszka z dziećmi. Wyłącznie sytuacja zdrowotna wnioskodawcy powinna być brana pod uwagę przy ocenie, czy jest on w stanie spłacić powstałe zadłużenia. M. B. nie jest dłużnikiem alimentacyjnym i jej możliwości materialne, zarobkowe i zdrowotne nie powinny być w tej sprawie oceniane, ponieważ nie ciąży na niej obowiązek alimentacyjny wobec synów odwołującego się z pierwszego związku. Nie ma żadnych podstaw do oczekiwań aby konkubina powróciła do pracy i spłacała w ratach zadłużenie alimentacyjne wnioskodawcy, ani aby sprzedała w tym celu nieruchomość stanowiącą jej odrębną własność.