Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.),, Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Michał Iwanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 marca 2011 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] r. nr[...] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) w związku z art. 39 oraz art. 8 ust. 1 pkt 1 i art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz.1362, ze zm.) oraz § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca2009 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. Nr 127, poz. 1055), po rozpatrzeniu odwołania Sz. M. od decyzji z dnia 17 września 2010 r. nr [..] wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta Szczecin przez Kierownika Sekcji Pracy Socjalnej III Rejonowego Ośrodka Pomocy Rodzinie Północ w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w [...] , utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Z uzasadnienia decyzji Kolegium wynika, że decyzją z dnia [...] r. organ I instancji przyznał Sz. M. pomoc w postaci zasiłku celowego na dofinansowanie do zakupu żywności, obuwia i biletu miesięcznego w wysokości 80,00 zł.
Sz. M. odwołał się od decyzji organu I instancji podnosząc, że: "przyznana kwota [...] ,00 zł łącznie na żywność, obuwie i bilet sieciowy jest wysoce niewystarczająca". Ponadto nie zgadzał się z wywiadem środowiskowym przeprowadzonym przez pracownika socjalnego i wyjaśniał, że nie występował o sfinansowanie kosztów zakupu kartridży do drukarki, wizyty lekarskiej czy kosztów naprawy roweru.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż wnioskiem z dnia [...]r., S. M. zwrócił się z prośbą o przyznanie pomocy na zakup obuwia (traperów) oraz pomocy w formie zwrotu wydatków za zakupiony bilet sieciowy wg załączonej faktury. Organ I instancji przyznał stronie zasiłek celowy na dofinansowanie do zakupu żywności, obuwia i biletu miesięcznego w wysokości [...] zł. Odrębną decyzją z dnia [...] r. organ I instancji odmówił natomiast przyznania pomocy w formie zasiłku celowego na zakup przerzutki i manetek do roweru, wyświetlacza do telefonu, kartridży do drukarki atramentowej, znaczków pocztowych, opłacenia wizyty u lekarza oraz pokrycia kosztów kserokopii.
Kolegium na podstawie akt sprawy stwierdziło, że odwołujący się, ze względu na stan zdrowia, nie pracuje i nie jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotny. Jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Jego dochód w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku ([...] r.) stanowił zasiłek stały - [...] zł oraz zasiłek pielęgnacyjny [...] zł. Łącznie dochód wyniósł [...] zł. Zatem wnioskodawca kwalifikował się do uzyskania świadczeń z pomocy społecznej na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej.
Organ odwoławczy wskazał również, że podstawę przyznania zasiłku stanowił art. 39 ust. 1 i ust. 2 powołanej ustawy. Stosując ten przepis organ działa w ramach tzw. uznania administracyjnego, a wydawane decyzje uwzględniają z jednej strony potrzeby i sytuację materialną wnioskodawcy, z drugiej strony natomiast możliwości finansowe gminy oraz potrzeby istniejące na obszarze jego działania. Jest to zgodne z art. 3 ust. 4 ustawy, który stanowi, że potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej. Z powodu skromnych środków finansowych, jakimi dysponują ośrodki pomocy społecznej możliwości te są ograniczone, dlatego też nie wszystkie zgłoszone potrzeby mogą być zaspokojone, a wysokość przyznawanych świadczeń nie zawsze odpowiada oczekiwaniom wnioskodawcy. Trybunał Konstytucyjny w swoim wyroku z dnia 20 listopada 2001 r. wskazał, że stopień pokrycia potrzeb osób uprawnionych jest zależny od poziomu ogólnej zamożności społeczeństwa i stanu finansów publicznych.