Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenia, w wyniku wznowienia postępowania, decyzji w sprawie świadczenia z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] nr [...].
Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych i Administracyjnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. , działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, po rozpoznaniu wniosku W. S. decyzją z dnia [...] r., nr [...] przyznał stronie świadczenia z funduszu alimentacyjnego na osobę uprawniona w wieku do 18 lat, tj. syna A. K., na okres od [...] r.
W dniu [...] r. organ I instancji powziął wiadomość, że G. K. - dłużnika alimentacyjny - zmarł [...] r. (akt zgonu Nr [...] r.). W związku z tym postanowieniem z dnia [...] r., znak: [...] , na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a., wznowił z urzędu postępowanie administracyjne w spawie zaliczki przyznanej ww. decyzją.
Następnie decyzją z dnia [...] r., nr [...] orzekł o uchyleniu decyzji z dnia [...] r., nr [...] przyznającą prawo do świadczenia alimentacyjnego na osobę uprawnioną A. K. oraz odmówił przyznania świadczeń alimentacyjnych od dnia [...] r. na wymienione dziecko.
Od powyższego rozstrzygnięcia W. S. wniosła odwołanie wskazując, że nie jest w stanie zwrócić zaliczki alimentacyjnej, gdyż znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Nadto wyjaśniła, że w okresie pobierania zaliczki alimentacyjnej nie wiedziała o śmierci dłużnika alimentacyjnego. Dopiero od policji dowiedziała się, że G. K. nie żyje od [...] r., zaś akt zgonu otrzymała w dniu [...] r.
W wyniku rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] r., nr SKO.KA.[...] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) w związku z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W motywach rozstrzygnięcia organ II instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do ukończenia przez nią 18 roku życia albo w przypadku gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej do ukończenia przez nią 25 roku życia, albo w przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności - bezterminowo. Kolegium podkreśliło, że prawo do świadczenia alimentacyjnego jest ściśle związane z obowiązkiem alimentacyjnym. W przypadku gdy obowiązek alimentacyjny wygasa, np. na skutek śmierci dłużnika alimentacyjnego, wówczas wygasa prawo do świadczenia z funduszu alimentacyjnego jako substytutu właściwej alimentacji. Nie można otrzymywać świadczenia z funduszu alimentacyjnego, gdy dłużnik alimentacyjny nie żyje. Dłużnik alimentacyjny G. K. zmarł [...] r. (akt zgonu nr [....] r.), zatem świadczenia alimentacyjne w okresie objętym decyzją z dnia [...] r., nr[...] , tj. od [...] r. nie powinny przysługiwać. O fakcie tym organ I instancji dowiedział się po wydaniu decyzji przyznającej świadczenia alimentacyjne na rzecz osoby uprawnionej A. K. a zatem zaistniała przesłanka do wznowienia postępowania zawarta w art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a.