Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Dolecki (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 października 2007 r. sprawy ze skargi P. Spółki Akcyjnej na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zaniechania użytkowania oddala skargę
Decyzją z dnia (...( Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w S., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 16.04.2004 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 93, poz. 888) oraz art. 51 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 71 ust. 3, i art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7.07.1994 r. - Prawo budowlane (t.jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 207, poz. 2016, ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania Spółki Akcyjnej P. z siedzibą w P., od decyzji z dnia (...( Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K., nakazującej zaniechanie użytkowania fermy trzody chlewnej w N., zlokalizowanej na działkach nr (...( i nr (...( obręb N. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu podano, że na podstawie art. 50 ust. 1, w zw. z art. 71 ust. 3 Prawa budowlanego, postanowieniem z dnia (...( Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K., po stwierdzeniu samowolnej zmiany sposobu użytkowania obiektów fermy trzody chlewnej, w obiektach wybudowanych dla planowanej hodowli trzody chlewnej w ilości 3646 sztuk, po przebudowie uzyskano 12 000 stanowisk hodowlanych, wstrzymał ich użytkowanie. Organ odwoławczy utrzymał w mocy powyższe postanowienie.
Następnie decyzją z dnia (...(, na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego, nakazał zaniechanie użytkowania fermy. Od tej decyzji odwołała się Spółka Akcyjna P., wnosząc o jej uchylenie. Strona skarżąca podniosła, że decyzja jest przedwczesna, ponieważ została wydana zanim organ odwoławczy rozpatrzył zażalenie na postanowienie o wstrzymaniu użytkowania fermy. Ponadto organ nienależycie wyjaśnił okoliczności zgłoszenia remontu istniejących obiektów fermy. Postępowanie administracyjne, zmierzające do ustalenia stanu faktycznego, zawiera pozory staranności, bowiem organ:
- nie zapoznał się z projektem budowlanym fermy i postępowaniem prowadzącym do wydania pozwolenia na budowę w 1980 r.,
- nie posiada dokumentów z okresu rozruchu technologicznego fermy po jej wybudowaniu, więc nie zna funkcji i technologii oraz warunków i sposobu użytkowania budynków inwentarskich od 1980 r. - nie przeprowadził żadnego dowodu w tym zakresie,
- nie ustalił, opierając się tylko na danych z części kopii projektu, jak faktycznie budynki inwentarskie były zasiedlane od 1980 r. do dnia przejęcia i dnia kontroli w 2005 r. i ile było tam zwierząt,
- nie określił zgodności wybudowania fermy z pozwoleniem na budowę z 1980 r.,
- nie ustalił funkcji terenu w planie zagospodarowania terenu obowiązującym w 1980 r. tj. wydania pozwolenia na budowę - skoro uznał to za ważkie,
- nie ustalił czy w ogóle i w jakich okolicznościach zmieniono sposób użytkowania budynków inwentarskich z bezściółkowego przewidzianego PT i w pozwoleniu na budowę/ na ściółkowe, wymagane planem zagospodarowania z 1987 r.,
- nie ma dowodów na okoliczność sposobu użytkowania fermy przez poprzednich dzierżawców, chyba nawet nie próbował ich ustalić.
Strona skarżąca zarzuciła nadto, że organ I instancji nie udowodnił i nie opisał na czym polegała w 2005 r. zmiana warunków pracy, higieniczno-sanitarnych oraz ochrony środowiska. Ferma jest pod stałym nadzorem służb weterynaryjnych i WIOŚ, a sama sugerowana zmiana ilości DJP nie jest wystarczająca, mając na uwadze technologię produkcji i postęp techniczny, jaki nastąpił w produkcji rolnej przez 25 lat. Przed wydzierżawieniem terenu fermy od AWRSP Spółka nie ukrywała, że zamierza prowadzić działalność w ilości 12000 stanowisk tuczu, a mimo to nikt z członków władz Gminy, AWRSP lub urzędników nie kwestionował zamierzenia w aspekcie niezgodności z miejscowym planem zagospodarowania. W dniu (...( została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla planowanej modernizacji fermy, a w dniu (...( kolejna decyzja o przedłużeniu terminu ważności decyzji poprzedniej. Skarżąca zakwestionowała również prawidłowość podstawy prawnej zaskarżonej decyzji oraz wskazała, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, na terenach przeznaczonych na cele produkcji rolnej, inwestycje związane z działalnością rolniczą wyłączone są spod ustawodawstwa o planowaniu przestrzennym.