Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Michał Iwanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi D. N. na postanowienie Komendanta Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie negatywnej opinii oddala skargę
Wnioskiem z dnia 17 grudnia 2007 r. Komendant Wojewódzki Policji w S., zwrócił się do Komendanta Komisariatu Policji w P. o sporządzenie opinii o osobie D. N. posiadającego licencję pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia.
Komendant Komisariatu Policji w P. postanowieniem z dnia (...) r., Nr (...), wydanym na podstawie art. 106 § 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn.zm.) oraz § 10 ust 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru i trybu wydania licencji pracownika zabezpieczenia technicznego oraz trybu i częstotliwości wydania przez organy Policji opinii o pracownikach ochrony (Dz. U. Nr 78, poz. 511), w związku z powyższym wnioskiem Komendanta Wojewódzkiego Policji w S., orzekł o wydaniu negatywnej opinii o osobie D. N. w zakresie spełniania warunków określonych w licencji pracownika ochrony fizycznej II stopnia.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, organ I instancji wskazał, że opiniowany jest uzależniony od środków psychotropowych w postaci amfetaminy oraz utrzymuje kontakty z osobami uzależnionymi i rozprowadzającymi środki psychotropowe. Powyższe wynika z zeznań zaprotokołowanych podczas konfrontacji przeprowadzonej w dniu 7 października 2007r. w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przeciwko G. T. D. N. wówczas przyznał, iż w okresie ostatnich dwóch miesięcy kilkanaście razy kupował, na własne potrzeby, środki psychotropowe w postaci amfetaminy.
Ponadto organ I instancji zwrócił uwagę na fakt, iż w 2007 r. opiniowany był dwukrotnie karany mandatem karnym kredytowanym za popełnione wykroczenia w ruchu drogowym.
W związku z powyższym organ uznał za zasadne wydanie o osobie D. N. negatywnej opinii.
Skarżący pismem z dnia 14 stycznia 2008 r. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie zarzucając organowi naruszenie art. 7, art. 8, art. 10 § 1, art. 77 § 1, art. 80, art. 81 oraz art. 107 § 1 i § 3 Kpa poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego, zaniechanie zebrania i rozpatrzenia wyczerpującego materiału dowodowego, zaniechanie dokonania oceny, czy stwierdzone fakty i okoliczności zostały udowodnione, uniemożliwienie stronie czynnego udziału w postępowaniu oraz zaniechanie uzasadnienia zaskarżonego postanowienia.
Według strony, okoliczności wskazane przez organ I instancji w zaskarżonym postanowieniu uzasadniające wydanie negatywnej opinii, nie znajdują oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym.
W ocenie skarżącego, twierdzenie organu o jego uzależnieniu od środków psychotropowych jest bezpodstawne, bowiem przeczy temu orzeczenie lekarskie numer (...)z (...)r., z którego wynika, iż posiada on zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania zadań pracownika ochrony. Ponadto zeznania złożone w trakcie konfrontacji przeciwko innej osobie nie stanowią dowodu świadczącego o uzależnieniu, gdyż treść tych zeznań potwierdza jedynie fakt zakupu środków psychotropowych.
D. N. zaznaczył również, iż fakt dwukrotnego ukarania skarżącego mandatem karnym za wykroczenia drogowe, bez zbadania w postępowaniu wyjaśniającym okoliczności w jakich zaistniał, nie może sam w sobie stanowić podstawy faktycznej przyjętego rozstrzygnięcia.