Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel Sędziowie Asesor WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder Asesor WSA Arkadiusz Windak /spr./ Protokolant Małgorzata Płocharska - Małys po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2007 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej o d d a l a skargę.
U z a s a d n i e n i e :
Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Naczelnik Urzędu Celnego Oddział Celny , na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 z późn. zm.), nałożył na J. B. karę pieniężną w wysokości [...] zł.
W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na ustalenia kontroli przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Grypy Mobilnej Wydziału Zwalczania Przestępczości w dniu [...] r. na drodze krajowej nr [...], podczas której ustalono, że J. B. jako kierujący samochód ciężarowy marki [...], nie posiadał karty opłaty za przejazd po drogach krajowych.
J. B. złożył od tej decyzji odwołanie do Dyrektora Izby Celnej zarzucając decyzji organu I instancji naruszenie art. 3 ust. 2 pkt 3, art. 33 ust. 2 pkt 2 oraz art. 42 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Skarżący podał, że w dniu dokonania kontroli, tj. [...] r., prowadziło gospodarstwo rolne, na dowód czego przedstawił organowi przeprowadzającemu kontrolę zaświadczenie z dnia [...] r. wystawione przez Burmistrza Miasta i Gminy . Na podstawie treści art. 33 z art. 42 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym J. B. wywiódł, że rolnik prowadzący działalność wytwórczą w rolnictwie nie jest traktowany przez przepisy ustawy jako "podmiot wykonujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przewóz drogowy" i w z związku z tym jest on zwolniony z obowiązku uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych.
W wyniku rozpatrzenia sprawy na skutek złożonego odwołania Dyrektor Izby Celnej , na mocy art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) i art. 42, art. 42a, art. 87 ust. 1 i 2, art. 92 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, decyzją z dnia [...] r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Dyrektor Izby Celnej przywołał treść przywołanych w podstawie prawnej decyzji przepisów ustawy o transporcie drogowym w oparciu o które stwierdził, że J. . prowadzący działalność wytwórczą w rolnictwie nie może być zwolniony z obowiązku uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych. Zdaniem organu, podnoszona przez stronę okoliczność, iż nie jest przedsiębiorcą, nie ma znaczenia, gdyż stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o transporcie drogowym, przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do przewozów drogowych wykonywanych przez podmioty nie będące przedsiębiorcami. Zatem obowiązki, które spoczywają na przedsiębiorcy wykonującym przewóz na własne potrzeby ciążą odpowiednio na każdym podmiocie nie będącym przedsiębiorcą a poruszającym się po drodze krajowej pojazdami samochodowymi lub zespołem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, z wyłączeniem tych pojazdów, które są przeznaczone konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą -w nie zarobkowym przewozie drogowym rzeczy, zespołów ratownictwa medycznego oraz w ramach usług transportu sanitarnego.