Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] r., nr [...], II. przyznaje od Skarbu Państwa-Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz radcy prawnego B. K.-F. kwotę [...]([...]) złotych, obejmującą należny podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącej z urzędu oraz kwotę [...]( [...] ) złotych, tytułem zwrotu wydatków.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) zwanej dalej: "k.p.a.", art. 2 pkt 1, 2, 4, 14 i 20 lit. a, art. 4 ust. 2 i 3, art. 5 ust. 3 i 4, art. 7 ust. 3, art. 48 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U.
z 2017 r., poz. 1851 ze zm.) zwanej dalej: "u.p.p.w.d.", Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] r., nr [...], odmawiającą M. O. przyznania świadczenia wychowawczego na rzecz dziecka A. O., w okresie od [...] r. do [...] r.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że strona w dniu 4 kwietnia 2016 r. wystąpiła do organu z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na ww. dziecko oraz na J. J.. Decyzją z dnia [...] r., organ I instancji przyznał stronie prawo do świadczenia wychowawczego w kwocie po [...] na każde dziecko, na okres od [...] r. do [...] r., uznając, że strona spełnia przesłanki zawarte w u.p.p.w.d.
Po ponownej weryfikacji wniosku strony, organ wyliczył, że dochód rodziny za [...] r. wyniósł [...] zł, dochód miesięczny [...] zł, natomiast na osobę (rodzina [...]) wyniósł [...] zł, zatem przekraczał kryterium dochodowe w wysokości [...] zł.
W związku z powyższym, organ I instancji zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] r., w części dotyczącej przyznania stronie świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko.
Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. stwierdziło nieważność ww. decyzji organu I instancji z dnia [...] r., w części dotyczącej przyznania świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko w kwocie 500 zł, na okres od [...] r. do [...] r.
Organ I instancji po ponownym rozpatrzeniu wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r., decyzją z dnia [...] r. odmówił stronie przyznania świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko na wskazany w tej decyzji okres.
Strona wniosła odwołanie od decyzji organu I instancji z dnia [...] r., podnosząc, że nie ukryła żadnych dochodów, a organ posiadał wiedzę o świadczeniach alimentacyjnych.
Powołaną na wstępie decyzją z dnia [...] r., Kolegium utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] r.
Organ odwoławczy wskazał na poczynione w sprawie ustalenia organu I instancji. Wynika z nich, że strona w [...] r. uzyskała miesięczny dochód w wysokości [...] zł, co w przeliczeniu na osobę ([...] rodzina) dało kwotę [...]zł, a zatem dochód przekraczał kryterium dochodowe w wysokości [...] zł. Wskazał, że spełnienie właściwego kryterium dochodowego jest warunkiem koniecznym do przyznania tego świadczenia. Organy obu instancji nie mają w tym przypadku żadnego "luzu" decyzyjnego i jeśli organ I instancji prawidłowo ustalił, że osoba uprawniona nie spełnia przedmiotowego kryterium dochodowego, to był zobowiązany wydać decyzję odmowną.
Strona wystąpiła ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r.