Dnia 1 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak - Siuda Sędziowie Sędzia NSA Iwona Tomaszewska Asesor WSA Kazimierz Maczewski /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Klimek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2005 r. sprawy ze skargi T. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddała skargę
U Z A S A D N I E N I
Uzasadnienie
Podaniem z dnia [...] r. T. L. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie o przyznanie mu zasiłku celowego na zakup żywności, pościeli i odzieży oraz na opłacenie rachunków za gaz i energię elektryczną. Uzasadniając podanie T. L. wskazał, że znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, jest zarejestrowany w Urzędzie Pracy jako bezrobotny, bez prawa do zasiłku, i mimo przepracowania [...] lat nie uzyskał prawa do zasiłków pomostowych przedemerytalnych.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Koordynator Rejonowego Ośrodka Pomocy Rodzinie , działający z upoważnienia Rady Miasta, decyzją z dnia [...] r. nr [...] przyznał T. L. zasiłek celowy na dofinansowanie do zakupu żywności w kwotach po [...] złotych na [...] r. oraz kwotę [...] złotych na dofinansowanie do opłat mieszkaniowych.
Pismem z [...] r. T. L. odwołał się od powyższej decyzji, prosząc o ponowne rozpatrzenie jego sprawy, podnosząc w odwołaniu, że przyznana mu pomoc na zakup żywności w wysokości [...] złotych na miesiąc jest za niska, gdyż za taką kwotę nie da się wyżyć, a ponadto opłaty za mieszkanie ponosi co miesiąc, natomiast dofinansowanie na ten cel otrzymał tylko jednorazowo (i tylko w kwocie [...]) na okres [...] miesięcy. Dodał ponadto, że ciągle poszukuje pracy i jest w stałej gotowości do jej podjęcia, a nadto jest on osobą [...].
Po rozpatrzeniu odwołania T. L. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r. nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, w zw. z art. 4 ust. 1, art. 32 i art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 ze zm.) orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji.
Z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego wynika, że T. L. nie posiada żadnego udokumentowanego dochodu, jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, mieszka z [...], jednak prowadzi oddzielne gospodarstwo domowe, a koszt utrzymania mieszkania ponosi z bratem po połowie, ponadto obaj korzystają z dodatku mieszkaniowego. T. L. spełnia więc warunki określone w art. 4 ust. 1 wymienionej ustawy kwalifikujące go do korzystania ze świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, a realizację tej pomocy stanowią zasiłki celowe przyznane mu decyzją z dnia [...] Odnosząc się do zaskarżonej decyzji, organ odwoławczy stwierdził, że w myśl art. 32 ustawy o pomocy społecznej zasiłek celowy może być przyznany na pokrycie całości lub części kosztów zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej, przy czym wydawane przez organy pomocy społecznej decyzje uwzględniać muszą z jednej strony potrzeby i sytuację materialną wnioskodawcy, z drugiej strony natomiast możliwości finansowe gminy. Jest to także zgodne z art. 2 ust. 4 ustawy, w myśl którego: "potrzeby osoby i rodziny korzystającej z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej". Organ odwoławczy wskazał dalej w uzasadnieniu decyzji, że z powodu skromnych środków finansowych, jakimi dysponują ośrodki pomocy społecznej, możliwości te są ograniczone, dlatego nie wszystkie zgłoszone potrzeby mogą być zaspokojone, a wysokość przyznawanych świadczeń nie zawsze odpowiada oczekiwaniom wnioskodawcy. Mając powyższe na względzie organ odwoławczy stwierdził, że wysokość przyznanego T. L. zasiłku celowego jest zbliżona do kwot przyznawanych w innych rozpoznawanych przez Kolegium sprawach, których wysokość mieściła się zazwyczaj w granicach od [...] do [...] złotych, w zależności od sytuacji strony, ilości osób w rodzinie i możliwości finansowych gminy. Organ odwoławczy wyjaśnił ponadto, że zasiłek celowy to świadczenie o charakterze subsydiarnym, co oznacza, że ma on tylko uzupełnić własne środki wnioskodawcy, a nie zaspokoić wszystkie jego niezbędne potrzeby.