Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant Małgorzata Frej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2007 r. sprawy ze skargi P. W. na czynność Prezydenta Miasta z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie przez skarżącego P. W. jest czynność z zakresu administracji publicznej, podjęta przez Prezydenta Miasta Ś. pismem z dnia 12 grudnia 2006 r. polegająca "na odmowie stwierdzenia uprawnienia do żądania zwrotu kwoty 3150 zł" wniesionej tytułem opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.
Skarżący w dniu 7 kwietnia 2006 r. wystąpił z wnioskiem o zwrot kwoty 3150 zł. wpłaconej omyłkowo na konto Urzędu Miasta Ś.
Prezydent Miasta Ś. odmawiając zwrotu opłaty za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych wskazał, że opłata została uiszczona za zezwolenia wydane przez Prezydenta Miasta Ś. decyzjami z dnia 15 września 2004 r. Dlatego organ za niezasadne uznał twierdzenia skarżącego, że opłata została uiszczona omyłkowo.
Prezydent Miasta Ś. decyzją z dnia 17 lutego 2006 r. stwierdził wygaśnięcie z dniem 1.02.2006 r. ważności zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wydanych dla P. W. ponieważ opłata za korzystanie z zezwoleń została uiszczona po terminie określonym w art.111 ust.7 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ponadto skarżący złożył po terminie oświadczenie o wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w roku poprzednim.
W 2006 roku, do momentu wygaśnięcia zezwoleń P. W. korzystał z zezwoleń, dlatego opłata jest należna. Brak jest postaw do proporcjonalnego obliczenia wysokości opłaty na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy bowiem zezwolenia wydane 15.09.2004 ważność tracą 31.12.2009 r..
Organ stwierdził (powołując się na wyrok NSA z dnia 22 września 2005 r., sygn. akt II GSK 149/05 oraz stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej w Szczecinie), że w obowiązującym stanie prawnym brak jest podstaw do zwrotu opłaty od zezwolenia, które wygasło. Dokonanie zwrotu opłaty byłoby możliwe tylko wówczas, gdyby istniała ustawowa regulacja przesłanek, sposobu i trybu zwrotu. Tymczasem obowiązująca ustawa reguluje wyłącznie tryb, zasady i sposób obliczania wysokości opłat, natomiast nie przewiduje możliwości zwrotu opłaty i instytucji " niewykorzystania zezwolenia", z którą wiązałby się obowiązek zwrotu opłaty.
P. W. pismem dnia 14 lutego 2007 r. wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa podnosząc, że zezwolenia na sprzedaż alkoholu wygasły z dniem 31 stycznia 2006 r., a wpłata opłaty nastąpiła w dniu 9 lutego 2006 r. Wniesienie opłaty nastąpiło w sytuacji, gdy pozwolenie już wygasło wskutek niezachowania terminu do jej wniesienia. W chwili uiszczenia opłaty nie istniał żaden stosunek administracyjny, który zobowiązywał skarżącego do wniesienia opłaty, a organ uprawniałby do jej przyjęcia. Organ jest zatem wzbogacony bez podstawy prawnej bowiem opłatę uiszczono bezpodstawnie dlatego wniesiona opłata podlega zwrotowi.
Prezydent Miasta Ś. pismem z dnia 1 marca 2003 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie P. W. zarzucił naruszenie art. 18 ust. 12 pkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i art. 405 k.c. podtrzymując zarzuty zgłoszone w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa. Skarżący wniósł o ustalenie istnienia obowiązku zwrotu na rzecz strony skarżącej kwoty 3150 zł.