Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w Ustroniu Morskim w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości Ustronie Morskie i Sianożęty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.),, Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda, Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 września 2010 r. sprawy ze skargi B. i R. B., I. W. P., T. S., M. i T. S. na uchwałę Rady Gminy w Ustroniu Morskim z dnia 05 września 2005 r. nr XXXIV/193/2005 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości Ustronie Morskie i Sianożęty I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] (obecnie po jej podziale działki nr [...]), II. stwierdza, że zaskarżona uchwała w części dotyczącej nieruchomości opisanej w punkcie pierwszym nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Gminy Ustronie Morskie na rzecz skarżących I. i W. P. kwotę [...] /[...]/ złotych, skarżącego T. S. kwotę [...] /[...]/ złotych, skarżących M. i T. S. kwotę [...] /[...]/ złotych oraz skarżących B. i R. B. kwotę [...] /[...]/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 18 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 955/07, oddalił skargę B. i R.B., T.S., I. i W.P., M. i T.S. na uchwałę Rady Gminy w Ustroniu Morskim z dnia 5 września 2005 r., nr XXXIV/193/2005 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości Ustronie Morskie i Sianożęty. Wymienioną wyżej uchwałą dokonano m.in. zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części dotyczącej przeznaczenia nieruchomości położonej w [...] oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] (obecnie, po jej podziale, działki nr [...]). Nieruchomość ta, w kształcie wąskiego pasa gruntu, położona jest na krawędzi klifu morskiego wysokiego na kilkanaście metrów nad poziomem morza, a od strony [...] jest ograniczona ulicą [...]. Bezpośrednio za ulicą tą znajdują się zabudowane działki skarżących. Obecnie działki nr [...] porośnięte są drzewami i krzewami.

Sporną uchwałą zmieniającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewidziano przeznaczenie tego terenu pod usługi komercyjne oraz budowę obiektów handlu i gastronomii z dopuszczeniem funkcji turystycznej. Zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego dopuścił też na tym terenie budowę budynków o wysokości do [...] m, zawierających [...] kondygnacje z poddaszem użytkowym. Skarżący podnieśli, że taki sposób zagospodarowania tej nieruchomości może doprowadzić do katastrofy geologicznej na skutek zniszczenia zabudowanego klifu i nieodwracalnego naruszenia stabilności brzegu morskiego a w dalszej kolejności do zagrożenia ich domów mieszkalnych.

Oddalając wniesioną skargę Sąd uznał jednak, że skarżący nie wykazali, iż w wyniku podjęcia kwestionowanej uchwały został naruszony ich interes prawny i tym samym nie mieli legitymacji do wywiedzenia skargi.

W wyniku rozpoznania sprawy na skutek wniesionej skargi kasacyjnej, wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2009 r., sygn. akt II OSK 1510/08 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Sądowi I instancji. W uzasadnieniu orzeczenie NSA wskazał na brak w zaskarżonym wyroku należytego przedstawienia motywów, które skłoniły Sąd

I instancji do uznania, że niekwestionowane interesy faktyczne skarżących naruszone zaskarżoną uchwałą mają charakter zaledwie faktyczny i dlatego nie korzystają z ochrony prawnej.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 25 września 2009 r., sygn. akt II SA/Sz 721/09 oddalił skargę skarżących na w/w uchwałę Rady Gminy w Ustroniu Morskim z dnia 5 września 2005 r., nr XXXIV/193/2005. Argumentując treść podjętego rozstrzygnięcia Sąd podał, m.in., że ponowne badanie skargi doprowadziło do uznania, że skarżący nie wykazali naruszenia zaskarżoną uchwałą ich interesu prawnego lub uprawnienia, opierającego się na istnieniu bezpośredniego związku pomiędzy kwestionowanymi regulacjami uchwały, a własną, indywidualną sytuacją prawną. W szczególności nie dowiedli, aby powołane przez skarżących zagrożenia miały charakter pewny, bezpośredni i istniały w dacie zaskarżenia uchwały. Ponadto, nie ma podstaw do wnioskowania, aby przyjęta w planie koncepcja zagospodarowania terenu działek nr [...] naruszała uprawnienia skarżących do korzystania z ich nieruchomości w sposób naruszający obowiązujące na dzień złożenia skargi normy materialnego prawa administracyjnego. Zarzuty skargi, podnoszące okoliczność naruszeń interesu prawnego skarżących, związanego z ryzykiem zagrożenia spowodowanego "nieodwracalnym naruszeniem stabilności brzegu klifowego i w efekcie tempa jego niszczenia", odnoszą się bowiem do pewnego hipotetycznego stanu zagrożenia w przyszłości.

Strona 1/3