Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Kołodziej,, Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2007 r. sprawy ze skargi M. K. i M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku do zasiłku rodzinnego oddala skargę.
Decyzją z dnia (...(, Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś., działając z upoważnienia Wójta Gminy Ś., po rozpoznaniu wniosku M.K. z dnia 12 stycznia 2007 r., w oparciu o art. 6 ust. 1, art. 10, art. 24 ust. 2, art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 2 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. Nr 105, poz. 881), przyznał M.K. dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem M.W. w okresie korzystania z urlopu wychowawczego, tj. od 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 sierpnia 2007 r. w kwocie (...(.
Od powyższej decyzji M.K. złożyła odwołanie wnosząc o przyznanie dodatku z tytułu opieki nad dzieckiem M.W. w okresie korzystania z urlopu wychowawczego od dnia 1 września 2006 r., tj. od daty wskazanej w zaświadczeniu o udzielonym urlopie wychowawczym, a nie jak podano w decyzji od 1 stycznia 2007 r. Argumentując swoje żądanie strona podała, że orzeczenie o niepełnosprawności syna M. wydano w trybie odwoławczym dopiero dnia 28 listopada 2006 r., co uniemożliwiało wystąpienie z wnioskiem o dodatek przed otrzymaniem decyzji Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S., które nastąpiło dopiero 13 grudnia 2006 r.
M.K. podniosła, że organ I instancji "nie powinien działać na podstawie prawdy formalnej określanej w praktyce prawniczej prawdą fikcyjną. Pomoc musi być udzielana na podstawie stanów faktycznych, tj. na podstawie prawdy obiektywnej inaczej zwanej prawdą rzeczywistą". Ponadto zarzuciła decyzji organu I instancji, że sam organ wydał ją z mocą wsteczną, przyznając dodatek od dnia 1 stycznia 2007 r., pomimo, że wniosek złożony został 12 stycznia 2007 r. W oparciu o powyższe M.K. sformułowała pytanie, dlaczego organ cofa się z okresem przyznania świadczenia o 12 dni, a nie może cofnąć się o kilka miesięcy. Odwołująca stwierdziła, że strona nie może być stratna w wyniku wygrania sprawy w postępowaniu odwoławczym przed Wojewódzkim Zespołem do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. W ocenie odwołującej, "prawo i praktyka Unii Europejskiej w pomocy społecznej nakazują, nawet osobom zdrowym, wypłatę roszczeń w okresie 3 lat wstecz, za czas, kiedy faktycznie były uprawnione do świadczeń, niezależnie od daty złożenia wniosku".
W wyniku rozpatrzenia sprawy na skutek wniesionego odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie, decyzją z dnia (...(, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) i art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji Kolegium, powołując się na treść art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, podało, że prawo do świadczeń rodzinnych ustala się od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami. W przedmiotowej sprawie strona złożyła wniosek w dniu 12 stycznia 2007 r. a zaświadczenie z ZUS w dniu 25 stycznia 2007 r. Prawidłowo postąpił zatem organ I instancji przyznając dodatek od 1 stycznia 2007 r. Nie jest to orzekanie wstecz, bowiem świadczenia przyznaje się począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek. Jednocześnie Kolegium poddało w wątpliwość prawidłowość udzielenia odwołującej urlopu wychowawczego na wniosek z grudnia z datą od 1 września. Kwestia ta nie miała jednak wpływu na termin przyznania wnioskowanego dodatku.