Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel Sędziowie: Asesor WSA Kazimierz Maczewski (spr.) Asesor WSA Arkadiusz Windak Protokolant Agata Banc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2006 r. sprawy ze skargi M. B., M. D., B. D. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie przejęcia na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego samowolnie opuszczonego przez spadkobierców I stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty z dnia [...] Nr [...], II stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III zasądza od Wojewody na rzecz skarżących kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrokiem z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie o sygn. akt SA/Sz 259/03 ze skargi M. B. oraz B. i M. D. w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie przejęcia przez Skarb Państwa gospodarstwa rolnego samowolnie opuszczonego przez spadkobierców hipotecznego właściciela M. D., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia [...] nr [...] i decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] Wymieniona decyzja Wojewody z [...] wydana została po rozpatrzeniu sprawy w wyniku wniesionego przez M. B. oraz B. i M. D. odwołania od decyzji Starosty z dnia [...] nr [...], odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie przejęcia na rzecz Skarbu Państwa wymienionego wyżej gospodarstwa rolnego orzeczonego decyzją Prezydium Rady Narodowej z dnia [...] nr [...].
Starosta pismem z dnia [...] powiadomił strony (spadkobierców po zmarłych [...]) o podjęciu postępowania dotyczącego wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie zakończonej wymienioną decyzją Prezydium Rady Narodowej z [...]. Po przeprowadzonym postępowaniu Starosta decyzją z dnia [...] nr [...] odmówił uchylenia decyzji ostatecznej nr [...] Prezydium Rady Narodowej Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa z dnia [...] w sprawie przejęcia na Skarb Państwa gospodarstwa rolnego samowolnie opuszczonego przez spadkobierców A. i M. D..
Od tej decyzji M. B. oraz B. i M. D. złożyli odwołanie do Wojewody , który po rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że z zebranych w sprawie dokumentów oraz z przeprowadzonego postępowania administracyjnego wynika, że gospodarstwo rolne zostało opuszczone w [...], bowiem A. D. (wdowa po właścicielu gospodarstwa M. D., który zmarł [...]) w rzeczywistości nie zamieszkiwała w gospodarstwie i nie gospodarowała na nim. Okoliczność ta została ustalona w protokole z dnia [...] z przeprowadzonej wizji lokalnej w opuszczonym gospodarstwie rolnym przez przedstawicieli Prezydium Rady Narodowej oraz w protokole z ustalenia zniszczeń w opuszczonym gospodarstwie rolnym z dnia [...].
Organ odwoławczy stwierdził dalej w uzasadnieniu decyzji, że zarówno protokoły z dokonanych czynności oceniających sytuację faktyczną zastaną w przedmiotowym gospodarstwie rolnym jak i orzeczenie o przejęciu tego gospodarstwa zostały doręczone stronie tego postępowania, ponadto A. D. była też powiadomiona o toczącym się postępowaniu wieczysto - księgowym w sprawie wpisu nowego stanu prawnego do księgi wieczystej urządzonej dla przejętych nieruchomości. A. D. nie skorzystała jednak z możliwości zaskarżenia decyzji, ani też do chwili swojej śmierci (w dniu [...]) nie podejmowała żadnych czynności zmierzających do podważenia decyzji o przejęciu gospodarstwa rolnego na własność Skarbu Państwa.
Odnosząc się do zarzutu, iż A. D., a następnie jej spadkobiercy - wnioskodawcy w niniejszej sprawie - bez własnej winy nie brali udziału w postępowaniu dotyczącym przejęcia gospodarstwa rolnego na Skarb Państwa organ odwoławczy stwierdził, że w okresie prowadzonego postępowania jego stroną była matka wnioskodawców - A. D., która ze względu na swój stan zdrowia praktycznie przebywała u któregoś ze swoich dzieci (wnioskodawców), a tym samym mieli oni możliwość zapoznania się z poszczególnymi czynnościami podejmowanymi przez ówczesny organ administracji państwowej orzekający o przejęciu gospodarstwa, a w tym mieli możliwość składania skarg i odwołań, czego jednak nie uczynili.