Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel, Asesor WSA Arkadiusz Windak (spr.), Protokolant Agata Banc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2005 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego I stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Starosty [...] z dnia [...] r. Nr [...], II nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji.
H. K. w dniu [...] r. złożył w Powiatowym Urzędzie Pracy w [...] wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego.
Starosta Powiatu, na podstawie art. 37k ust. 1, art. 37l oraz art. 6 pkt 15 lit. b) ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.) w zw. z art. 29 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252) i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), decyzją z dnia [...] r., nr [...], odmówił przyznania H. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego.
W uzasadnieniu decyzji Starosta przywołał treść art. 29 ust. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych stwierdzając, że H. K. na dzień [...] r. nie spełniał warunków określonych w art. 37l i 37k ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu niezbędnych do nabycia świadczenia przedemerytalnego.
H.K. złożył od tej decyzji odwołanie wnosząc o jej uchylenie i przyznanie wnioskowanego świadczenia.
W wyniku rozpatrzenia sprawy na skutek wniesionego odwołania, Wojewoda, działając w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 37k ust. 1, art. 37l ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.) i art. 29 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252), decyzją z dnia [...] r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Uzasadniając treść dokonanego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał pełne brzmienie art. 29 ust. 2 i 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych oraz art. 37k i art. 37l ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Analizując wiek H. K. i posiadany przezeń staż zatrudnienia organ doszedł do wniosku, iż nie spełnia on przesłanek od których uzależnione jest uzyskanie świadczenia przedemerytalnego.
H. K. wniósł na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] żądając jej uchylenia w całości i przyznania świadczenia przedemerytalnego. W ocenie skarżącego, spełnia on warunki do nabycia prawa do tego świadczenia. Jednocześnie H. K. powołał się na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 20 marca 2005 r., sygn. K 19/02.
Odpowiadając na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:
Stosownie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują w zakresie swojej właściwości wymiar sprawiedliwości przez kontrolę pod względem zgodności z prawem. Takie określenie kompetencji Sądu skutkuje tym, że w przypadku stwierdzenia, że decyzja dotknięta jest istotnymi wadami prawnymi, mającymi postać naruszenia przepisów prawa materialnego lub postępowania administracyjnego, Sąd eliminuje z obrotu prawnego taką wadliwą decyzję - w zależności od rodzaju stwierdzonego uchybienia - poprzez jej uchylenie lub stwierdzenie jej nieważności. Sąd nie jest natomiast uprawniony do przyznawania jakichkolwiek świadczeń, co należy podkreślić wobec wniosku zawartego w skardze o przyznanie skarżącemu świadczenia przedemerytalnego.