Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Protokolant Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 września 2012 r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy finansowej. oddala skargę
W dniu [...] r. W.J. złożyła w Ośrodku Pomocy Społecznej wniosek o udzielenie pomocy finansowej w ramach rządowego programu wspierania niektórych osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne.
Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej decyzją z dnia [...], działając na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U z 2009 r. Nr 295 poz. 1746), § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania niektórych osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne (Dz. U z 2011 r. Nr 295 poz.1746) i upoważnienia Burmistrza Gminy i Miasta z dnia [...] odmówił przyznania W.J. pomocy finansowej na [...] r. w ramach rządowego programu wspierania niektórych osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że decyzją z dnia [...] ustalono W.J. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad siostrą T.B., od dnia [...] r. na czas nieokreślony.
Organ wskazał na § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania niektórych osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z którym prawo do pomocy przysługuje matce, ojcu lub opiekunowi faktycznemu dziecka mającym ustalone za miesiąc [...] r. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. W związku z tym, że wnioskodawczyni jest uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego w celu sprawowania opieki nad całkowicie ubezwłasnowolnioną siostrą, której jest opiekunem faktycznym, to zgodnie z cytowanym przepisem, prawo do pomocy finansowej jej nie przysługuje.
W odwołaniu od powyższej decyzji W.J. wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji. Po przytoczeniu treści art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, wskazała, że przepis ten nie ogranicza kręgu osób niepełnosprawnych wymagających opieki - do osób małoletnich. Podała też, że wcześniejsze rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 października 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne, przyznawało dodatkowe wsparcie finansowe w kwocie [...]zł dla osób mających ustalone prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. Natomiast obecnie obowiązujące rozporządzenie daje prawo do tego świadczenia tylko niektórym osobom pobierającym świadczenie pielęgnacyjne, nie podaje jednak dokładnie górnej granicy wieku dziecka niepełnosprawnego, na które rodzic i opiekun może się ubiegać o dodatek do świadczenia pielęgnacyjnego. Tym samym pozwala dowolnie interpretować to rozporządzenie, dając podstawę do ubiegania się o dodatek do świadczenia pielęgnacyjnego rodzicom dorosłych dzieci niepełnosprawnych i rodzicom, którzy jednocześnie sprawują funkcję opiekuna prawnego swoich dorosłych, niepełnosprawnych dzieci.
Zróżnicowanie kręgu osób, którym służy prawo do dodatkowego wsparcia finansowego i wyłączenie z nich osób, które także z powodu konieczności sprawowania opieki nad osobami pełnoletnimi o znacznym stopniu niepełnosprawności musiały zrezygnować z pracy, narusza konstytucyjną zasadę równości oraz sprawiedliwości społecznej.