Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w K. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel,, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi H. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Prezydent Miasta K. działając na podstawie art. 121 § 1 w związku z art. 3 § 1, art. 17 § 1, art. 119 § 1, art. 122 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619 ze zm.) w nawiązaniu do art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156 ze zm.) nałożył grzywnę w wysokości [...] zł na H. P. w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym [...] z dnia [...] r. Dyrektora [...], tj. w celu przymuszenia do wykonywania obowiązku szkolnego poprzez regularne uczęszczanie syna M. P. na zajęcia szkolne.

Jednocześnie organ I instancji wezwał H. P. do uiszczenia nałożonej grzywny w terminie 7 dni oraz do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym [...] w terminie 7 dni od odebrania postanowienia, wskazując, że w razie niewykonania obowiązku w terminie będą nakładane dalsze grzywny w tej samej lub wyższej kwocie, natomiast w razie wykonania ww. obowiązku, nałożone, a nie uiszczone lub nie ściągnięte grzywny w celu przymuszenia podlegają umorzeniu.

H. P. wniosła na powyższe postanowienie zażalenie, w którym zarzuciła mu naruszenie:

- art. 7 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji poprzez zastosowanie środka egzekucyjnego w postaci grzywny, bez wykazania, że zastosowany środek jest dla niej najmniej uciążliwy,

- art. 119 § 2 ww. ustawy przez zastosowanie środka egzekucyjnego w postaci grzywny, mimo, że w sprawie celowe było zastosowanie innego środka egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym, na przykład wykonania zastępczego poprzez złożenie wniosku o wyrażenie zgody na spełnianie przez dziecko obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą.

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23), art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2016 r., poz. 1943 ), art. 119 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2016 r., poz. 599), po rozpatrzeniu zażalenia H. P., utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, niespełnianie obowiązku, szkolnego lub obowiązku nauki, podlega egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Stosownie do treści art. 119 § 1 ww. ustawy, grzywnę w celu przymuszenia nakłada się, gdy egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku znoszenia lub zaniechania albo obowiązku wykonania czynności, a w szczególności czynności, której z powodu jej charakteru, nie może spełnić inna osoba za zobowiązanego. Grzywnę nakłada się również, jeżeli nie jest celowe zastosowanie innego środka egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym (§ 2).

Organ podkreślił, że grzywnę w celu przymuszenia nakłada się w szczególności w wypadku, gdy ciążący na zobowiązanym obowiązek, może być spełniony tylko osobiście przez niego lub gdy użycie innego środka egzekucyjnego jest niemożliwe albo niecelowe.

Strona 1/7