Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za usunięcie i przechowywanie pojazdu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Dolecki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz,, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 lutego 2012 r. sprawy ze skargi Spółki A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za usunięcie i przechowywanie pojazdu oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Postanowieniem z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej działając, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 kpa, art. 18 i art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, ze zm.), w zw. z § 3 pkt 1 lit. b, § 4 ust. 1 pkt 3 i § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 46, poz. 237), po rozpoznaniu zażalenia Sp A. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] r. w sprawie odmowy przyznania spółce wynagrodzenia za usunięcie i przechowywanie pojazdu marki [...], nr rejestracyjny [...], za okres od [...] r. - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu wskazano, że Spółka A. we wniosku z dnia [...]r. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z żądaniem wypłacenia wynagrodzenia za przechowywanie samochodu [...] od dnia usunięcia pojazdu z drogi, do dnia odbioru pojazdu z parkingu oraz za holowanie pojazdu na parking. Pojazd ten w dniu [...] r. został usunięty z drogi na podstawie przepisów Prawa o ruchu drogowym przez spółkę B. i umieszczony na parkingu strzeżonym administrowanym przez tę spółkę. Pojazd na mocy art. 130a ust. 10 Prawa o ruchu drogowym z dniem 24 lipca 2002 r. przeszedł na rzecz Skarbu Państwa. Stwierdza to decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] r., nr [...]

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia [...]r. odmówił Spółce A. przyznania wynagrodzenia za usunięcie z drogi i przechowywanie samochodu [...] za okres od [...] r. wskazując, że z żądaniem zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór pojazdu, na podstawie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, może wystąpić podmiot, który łączy lub łączył ze Skarbem Państwa stosunek administracyjny (wyroki WSA w Szczecinie z dnia 29 grudnia 2010 r., II SA/Sz 869/10 i z dnia 30 grudnia 2010 r., II SA/Sz 863/1). Tak więc przejęcie pojazdów przez Sp. A. od s. c B. . nie wywarło skutku w postaci przejścia stosunku administracyjnego powstałego przed utworzeniem Spółki A.

Na postanowienie organu I instancji Spółka A wniosła zażalenie zarzucając, że od dnia [...] r. została wyznaczona przez Prezydenta Miasta do prowadzenia parkingu, na którym przechowywano pojazdy usunięte z drogi w myśl Prawa o ruchu drogowym. W związku z tym uzasadnione jest przyznanie wynagrodzenia.

Odnosząc się do treści zażalenia organ II instancji stwierdził, że na podstawie § 3 pkt 1 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące przechowywania, oszacowania i sprzedaży ruchomości stosuje się do ruchomości które stały się własnością Skarbu Państwa albo powiatu na podstawie darowizny, zrzeczenia się, dziedziczenia ustawowego oraz objęcia w posiadanie rzeczy niczyjej. Jednocześnie na podstawie § 4 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do naczelników urzędów skarbowych określonych jako "organ likwidacyjny" w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt. 1 i 2, dla których właściwi są dyrektorzy izb celnych albo starostowie.

Strona 1/6