Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.),, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 1 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Z. Z. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, postanowieniem z dnia
[...] r. nr [...] stwierdziło, że odwołanie Z. Z. od decyzji z dnia [...] r. nr [...] wydanej przez Prezydenta Miasta S., wniesione zostało z uchybieniem terminu przewidzianego do jego złożenia zgodnie z art. 129 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu tego postanowienia, organ wskazał, że decyzja Prezydenta Miasta S. z dnia [...] r. uznająca świadczenie pielęgnacyjne na rzecz R. Z. w kwocie [...]zł za świadczenie nienależnie pobrane i nakazująca jego zwrot wraz z ustawowymi odsetkami, została odebrana przez skarżącego w dniu [...] r. Przedmiotowa decyzja zawierała prawidłowe pouczenie o terminie wniesienia odwołania. Strona złożyła odwołanie od wspomnianego rozstrzygnięcia w dniu [...] r., a zatem po terminie do jego wniesienia. Zgodnie bowiem z treścią art. 57 § 1 k.p.a., jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło, przy czym upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu. W tej sytuacji termin do wniesienia odwołania minął w dniu [...] r.
Z. Z. zaskarżył powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.
Skarżący podniósł, że nie miał możliwości złożenia w terminie odwołania ze względu na to, że nie pozwalały mu na to warunki domowe, a dokładnie stan zdrowia jego żony. Dodał, że pismo to złożył "niezwłocznie jak tylko mógł". Podkreślił, że sytuacja jego rodziny jest tragiczna, bowiem jego żona posiadająca ustalony stopień niepełnosprawności otrzymuje rentę w wysokości [...] zł, on sam zaś z tytułu opieki nad żoną otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne w kwocie [...]zł i to są ich wspólne dochody. Chcąc pomóc finansowo rodzinie, skarżący podejmował się czasami pracy na zlecenie w najmniejszym stopniu nie podejrzewając, że spowoduje to konieczność zwrotu świadczeń, a co za tym idzie pogorszenie i tak kiepskiej sytuacji w jakiej rodzina się znalazła. Strona wskazała, że nie ma najmniejszej nawet szansy, aby oddać pieniądze "wykazane w decyzjach" bo teraz nie stać rodziny na nic oprócz "wegetatywnego życia". Zmuszony do spłaty należności, skarżący obawia się, że stan zdrowia jego żony pogorszy się diametralnie ze względu na brak leków i pieniędzy na żywność.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:
Stosownie do treści art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 2188) w zw. z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., powoływanej dalej jako "p.p.s.a."), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, że sąd administracyjny bada, czy zaskarżony akt administracyjny jest zgodny z obowiązującymi w dacie jego podjęcia przepisami prawa materialnego określającymi prawa i obowiązki stron oraz przepisami proceduralnymi normującymi podstawowe zasady postępowania przed organami administracji publicznej.