Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta W. z dnia [...] r. nr [...] II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej B. P. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
1. W dniu [...].07.2019 r. B. P. (dalej przywoływana jako: "Skarżąca") wystąpiła z wnioskiem do MOPS o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad mężem.
2. Kierownik [...] M. O. P. S. w W. decyzją Nr [...]] z dnia [...].08.2019 r., po rozpatrzeniu wniosku odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Swoje stanowisko Organ uzasadnił niespełnieniem ustawowych przesłanek do jego utrzymania, tj. okolicznością ustalenia niepełnosprawności po określonych w ustawie terminach oraz faktem, iż państwo P. mają pełnoletnią córkę.
3. W imieniu strony odwołanie od powyższej decyzji wniósł pełnomocnik - adwokat M. Ż., zarzucając decyzji naruszenie prawa materialnego, tj. art. 17 ust 1 i 1a, ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, jak również błędne zastosowanie art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy.
4. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r., znak [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), art. 17 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm., dalej przywoływana jako: "u.ś.r."), art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
Kolegium zauważyło, iż w art. 17 ust. 5 tej ustawy wskazano okoliczności, w jakich świadczenie nie przysługuje, w tym m.in. gdy osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do zasiłku dla opiekuna (pkt 1 lit. b). Treść tego przepisu nie budzi wątpliwości interpretacyjnych, wyraźnie bowiem stawia on warunek by osoba, która sprawuje opiekę, nie miała ustalonego prawa m.in. do zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłku dla opiekuna. Tym samym ustawodawca uniemożliwił łączenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z innymi świadczeniami z zabezpieczenia społecznego.
Organ wskazał, że decyzją MOPS Nr [...]] z dnia [...].01.2019 r. Skarżąca miała przyznany, na wniosek z dnia [...].01.2019 r. zasiłek dla opiekuna z tytułu opieki nad mężem od dnia [...].01.2019 do [...].12.2021 r. w kwocie [...]zł. miesięcznie. W ocenie Kolegium stanowi to przeszkodę ustawową do przyznania Skarżącej wnioskowanego świadczenia.
Kolegium zaznaczyło, że wezwało Stronę, pismem z dnia [...].11.2019 r. (odebranego [...].11.2019 r.) do złożenia, jednoznacznego i bezwarunkowego oświadczenia woli w przedmiocie rezygnacji z przyznanego specjalnego zasiłku dla opiekuna, w celu przyznania jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
W dniu [...].11.2019 r. wpłynęło do Kolegium pismo Strony, w którym deklaruje zrezygnowanie z prawa do zasiłku dla opiekuna z dniem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
W ocenie Organu odwoławczego jednak pisma tego nie można traktować jako jednoznacznej i bezwarunkowej rezygnacji z zasiłku dla opiekuna. Rezygnację z tego zasiłku Skarżąca uzależnia bowiem od przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a świadczenia pielęgnacyjnego nie można przyznać z uwagi na funkcjonowanie w obrocie decyzji przyznającej prawo konkurencyjne.