Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 listopada 2009 r. sprawy ze skargi I. H. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie sprostowania decyzji o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie rozgraniczenia nieruchomości I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy z dnia [...] r. Nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej I. H. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] uchyliło postanowienie Wójta Gminy [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki w decyzji tego organu z dnia [...] Nr [...], umarzającej wszczęte na wniosek I.H. postępowanie administracyjne w sprawie rozgraniczenia nieruchomości położonych w obrębie [...], gmina [...], pomiędzy działką nr [...], stanowiącą własność I.H. oraz działką nr [...], stanowiącą współwłasność W.K. i K.K., i umorzyło postępowanie pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ II instancji wskazał, że dodanie do sentencji decyzji nowego zdania, nie zastępującego innego zdania, w uznaniu organu błędnego, nie stanowi sprostowania błędów decyzji, do czego przewidziany jest tryb określony w art. 113 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, z późn. zm., dalej zwanej "Kpa"), lecz dotyczy konkretyzacji praw i obowiązków stron postępowania stosownie do treści obowiązującego prawa. Kolegium zaznaczyło, że pisma I.H. z dnia [...], które wpłynęło do organu dnia [...] nie sposób było uznać za złożone w terminie żądanie uzupełnienia decyzji Wójta Gminy [...] z dnia [...] umarzającej postępowanie I instancji, ponieważ decyzja ta stała się ostateczna w dniu [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] podkreśliło, że uzupełnienie decyzji nie mogło być uznane, jako sprostowanie błędu pisarskiego czy też oczywistej omyłki. Decyzja wymaga uzupełnienia, gdy jest niekompletna, a więc zawiera rozstrzygnięcie, które jest niepełne oraz nie zawiera pouczenia o zakresie i trybie weryfikacji decyzji lub też zamieszczone w niej pouczenie nie daje pełnej informacji, co do uprawnień stron. Przepis prawa dotyczący administracyjnego postępowania uzupełniającego nie wprowadza natomiast możliwości prowadzenia tego rodzaju postępowania z urzędu, wobec czego organ I instancji naruszył przepis art. 111 Kpa.
Na powyższe postanowienie w dniu [...] I.H. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 138 Kpa, poprzez uchylenie zaskarżonego postanowienia, umorzenie postępowania organu I instancji i nierozpoznanie istoty sprawy oraz zarzutów podniesionych przez skarżącą. Ponadto zarzuciła naruszenie art. 2 ustawy z dnia12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856, z późn. zm.) oraz art. 52 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) poprzez umorzenie postępowania w sprawie, w której właściwym organem w kwestii orzekania powinien być sąd administracyjny.
W uzasadnieniu skargi wskazała, że faktem jest, że organ I instancji naruszył przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące wydawania postanowień i uzupełniania decyzji. Organ II instancji powinien był jednak wytykając te uchybienia, nakazać organowi I instancji prawidłowy sposób postępowania i usunięcie naruszenie prawa, do którego doszło przy wydaniu przez Wójta Gminy [...] decyzji w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości. Skarżąca podkreśliła, że z uwagi na fakt, że w prowadzonym na jej wniosek postępowaniu dotyczącym rozgraniczenia nieruchomości nie doszło do zawarcia ugody, jak też nie było podstaw do wydania decyzji na podstawie art. 33 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027, z późn. zm.), Wójt Gminy [...] zasadnie umorzył postępowanie. W takiej sytuacji powinien był jednak z urzędu przekazać sprawę do rozpoznania właściwemu sądowi, czego nie uczynił. Skarżąca podniosła, że jedynym środkiem prawnym, za pomocą którego mogła wskazać Wójtowi Gminy [...] na powyższe uchybienie było wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a w przypadku braku reakcji organu, wniesienie skargi do sądu administracyjnego. Pomimo złożenia stosownego wniosku i wskazania uchybień, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] bezpodstawnie umorzyło postępowanie w sprawie, nie wskazując organowi I instancji prawidłowego, dalszego postępowania w sprawie i jednocześnie orzekając, choć właściwym organem rozstrzygającym powinien być sąd administracyjny. Na uzasadnienie twierdzeń skarżąca powołała się na postanowienie Sądu Rejonowego w [...] Wydział I Cywilny z dnia [...], sygn. akt [...], w którym, jak wskazała, sąd ten stwierdził brak posiadania przez I.H. legitymacji procesowej czynnej do występowania w sprawie o rozgraniczenie do sądu cywilnego, którą to legitymację posiada wyłącznie właściwy organ administracji.