Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski (spr.), Sędziowie Asesor WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Asesor WSA Kazimierz Maczewski, Protokolant Agata Banc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2006 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] r., wydaną na podstawie art. 11 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 28.11.2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. Nr 228, poz. 2255 z 2003r. ze zm.) oraz art. 104 § 1 i art. 107 § 1 kpa, Burmistrz [...] odmówił E.M., zamieszkałej w [...] przy ulicy [...], przyznania dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka oraz utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania.
W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że z przedłożonych przez skarżącą dokumentów wynikało, iż wniosek o dodatek został przez nią złożony po upływie 30 dni od dnia ustania prawa do zasiłku dla bezrobotnych, wobec tego w świetle przepisów o świadczeniach rodzinnych dodatek ten jej nie przysługuje.
Powyższą decyzję E.M. odebrała w dniu [...]r., w której zawarto pouczenie informujące o możliwości wniesienia odwołania w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji. Natomiast skarżąca odwołanie wysłała w dniu [...]r., co wynika z daty stempla pocztowego.
W piśmie Burmistrza [...] z dnia [...]r. przekazującym odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] zaznaczono, iż odwołanie E. M. zostało złożone po terminie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...]r. orzekło o utrzymaniu decyzji organu I instancji w mocy.
W uzasadnieniu organ II instancji merytorycznie rozstrzygnął odwołanie E. M. podkreślając, że termin określony w art. 11 ust. 6 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych został wymieniony wśród przesłanek negatywnych, w związku z tym ma charakter terminu materialnoprawnego, który jest nie przywracalny i na tej podstawie organ orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji Burmistrza [...].
Skargę na powyższą decyzję E.M. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...].
W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o oddalenie skargi oraz podtrzymał stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny u s t a l i ł, co następuje:
Sąd stwierdził, iż decyzja Burmistrza [...] została odebrana przez skarżącą w dniu [...]r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru, w związku z powyższym czternastodniowy termin do wniesienia odwołania upłynął w dniu [...]r.
Natomiast z ustaleń Sądu wynika, że odwołanie skarżącej zostało nadane w dniu [...]r., co poświadcza data stempla pocztowego, wobec tego zostało złożone jeden dzień po terminie.
Zdaniem Sądu funkcjonowanie w obrocie prawnym decyzji organu II instancji, która merytorycznie rozstrzyga odwołanie od decyzji ostatecznej narusza ogólną zasadę postępowania administracyjnego wynikającą z art. 16 § 1 kpa - zasadę trwałości decyzji administracyjnej.
W omawianej sprawie decyzją ostateczną jest decyzja Burmistrza [...] z dnia [...]r., bowiem w stosunku do niej upłynął termin do złożenia odwołania. Wydanie decyzji przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] nastąpiło więc z rażącym naruszeniem prawa.
Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji orzeczenia.