Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie wykonania wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt II SA/Wa 2053/09
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska Sędziowie WSA Andrzej Góraj (spr.) Anna Mierzejewska Protokolant referent stażysta Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi T. G. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 2053/09 oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi T. G. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, wyrokiem z dnia 24 lutego 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 2053/09 uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] oraz stwierdził, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu w całości.

W uzasadnieniu przedmiotowego rozstrzygnięcia Sąd podniósł, że Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. przeniósł [...] T. G. z dniem [...] stycznia 2009 r. na stanowisko [...] w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej. Decyzja ta została doręczona stronie w dniu [...] stycznia 2009 r. W piśmie z dnia [...] stycznia 2009 r. T. G. wyraził niezadowolenie z powyższej decyzji i nie podzielił argumentacji organu. Na podstawie art. 111 § 1 oraz art. 113 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego zwrócił się o sprostowanie, uzupełnienie, wyjaśnienie i uzasadnienie poszczególnych części przedmiotowej decyzji. Wezwany przez organ do sprecyzowania swojego żądania, w piśmie z dnia [...] lutego 2009 r. wskazał, iż co prawda nie powołał się na art. 113 § 2 kpa, jednak domagał się rozwiania swoich wątpliwości, co do treści decyzji, a w szczególności jej uzasadnienia w kontekście przywołanych przepisów. Podał, iż jego intencją było uzyskanie takiej treści samej decyzji, jak i jej uzasadnienia, aby odpowiadały one wszelkim regułom prawa. Stwierdził również, że jednozdaniowe uzasadnienie nie wypełnia wymogów określonych w kpa. Postanowieniem nr [...] z dnia [...] marca 2009 r. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej odmówił T. G. sprostowania i wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji. Na skutek zażalenia strony z dnia [...] marca 2009 r., orzeczenie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] maja 2009 r. Jednocześnie z zażaleniem, T. G. złożył odwołanie od decyzji Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. Postanowieniem nr [...] z dnia [...] maja 2009 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził niedopuszczalność odwołania z powodu uchybienia terminu do jego wniesienia.

Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2009 r. T. G. zwrócił się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r., składając jednocześnie przedmiotowe odwołanie. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż o uchybieniu terminu dowiedział się dopiero w dniu odebrania postanowienia nr [...] z dnia [...] maja 2009 r., zaś postanowienie nr [...] z dnia [...] marca 2009 r. potraktował jako odpowiedź organu na jego pismo z dnia [...] stycznia 2009 r.

Postanowieniem nr [...] z dnia [...] lipca 2009 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, działając na podstawie art. 58 oraz art. 59 § 1 kpa, odmówił T. G. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. Organ stwierdził, iż w niniejszej sprawie termin do złożenia odwołania upłynął w dniu [...] stycznia 2009 r., tymczasem strona złożyła odwołanie w dniu [...] marca 2009 r. W ocenie organu nie można uznać, że uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez winy zainteresowanego. Wskazał, iż T. G. źle interpretuje treść art. 111 kpa, który dotyczy uzupełnienia decyzji. Zdaniem organu, podstawą żądania strony, zawartego w piśmie z dnia [...] stycznia 2009 r. i sprecyzowanego następnie w piśmie z dnia [...] lutego 2009 r., jest art. 113 kpa i to właśnie ten przepis był podstawą wydanego przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej postanowienia nr [...] z dnia [...] marca 2009 r. o odmowie sprostowania i wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji. W związku z tym T. G. nie przysługiwało prawo do złożenia odwołania w oparciu o art. 111 § 2 kpa. W świetle przedstawionej argumentacji organ podkreślił, iż subiektywne przeświadczenie zainteresowanego o zachowaniu terminu do złożenia odwołania nie uprawdopodabnia, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.

Strona 1/4