Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Asesor WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Protokolant Joanna Głowala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2007 r. sprawy ze skargi R. Spółka Akcyjna na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na pracę przez cudzoziemca oddala skargę
Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] sierpnia 2006 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 17 pkt 2 i art. 104 § 1 k.p.a. oraz art. 87 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001), utrzymał w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] maja 2006 r., nr [...] odmawiającą firmie R.S.A. z siedzibą w N. udzielenia zezwolenia na pracę w charakterze członka zarządu przez cudzoziemca, obywatela USA, C. A. D.
Z ustaleń organu i akt sprawy wynika, że w dniu 15 lutego 2006 r. do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. wpłynął wniosek R. S.A. z siedziba w N. wraz z dokumentami wymaganymi do wydania zezwolenia na wykonywanie pracy w charakterze członka zarządu spółki przez cudzoziemca C. A. D.
W dniach 24 lutego - 1 marca 2006 r. w ww. spółce dokonano kontroli przestrzegania przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U z 2004 r., Nr 99, poz. 1001 ze zm.), w wyniku której ustalono, że C. A. D. od dnia 17 października 2005 r. do dnia 1 marca 2006 r. pełnił funkcję członka zarządu spółki bez wymaganego zezwolenia Wojewody Mazowieckiego na wykonywanie pracy przez cudzoziemca.
Wojewoda Mazowiecki rozpatrzył wniosek R. S.A. i decyzją z dnia [...] maja 2006 r. odmówił udzielenia cudzoziemcowi C. A. D. zezwolenia na pracę w charakterze członka zarządu wymienionej spółki. Argumentując rozstrzygnięcie organ I instancji podniósł, że w wyniku przeprowadzonej w ww. firmie kontroli ustalono, że C. A. D. pełnił funkcję członka zarządu bez stosownego zezwolenia Wojewody Mazowieckiego na wykonywanie pracy. Pracodawca we wniosku o udzielenie ww. zezwolenia złożył w trybie art. 75 k.p.a. oświadczenie niezgodne z prawdą, bowiem oznajmił, iż cudzoziemiec - C. A. D. przestrzegał obowiązujących norm prawnych w zakresie zatrudnienia i nie naruszył przepisów prawa, podczas gdy wyniki przeprowadzonej w firmie kontroli stwierdziły naruszenie przez cudzoziemca norm prawnych w zakresie podjęcia zatrudnienia na terytorium RP. W tym stanie rzeczy, Wojewoda Mazowiecki na podstawie § 3 ust. 2f pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz. U. z 2001 r. Nr 153, poz. 1766 ze zm.) oraz ust. 2 pkt a) i b) załącznika do rozporządzenia nr 53 Wojewody Mazowieckiego z dnia 27 czerwca 2002 r. (Dz. Urzędowy Województwa Mazowieckiego z dnia 30 czerwca 2002 r. Nr 171, poz. 3768), był obowiązany odmówić pracodawcy wydania wnioskowanego zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem pełnomocnik R. S.A. wniósł odwołanie, w którym powołał argumentację przemawiającą za zasadnością pozytywnego rozpatrzenia wniosku strony.
Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] sierpnia 2006 r. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, że argumenty powołane w odwołaniu nie zasługiwały na uwzględnienie, a postępowanie organu I instancji było przeprowadzone zgodnie z obowiązującym prawem. W świetle § 3 ust. 2f pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców oraz ust. 2 pkt a) załącznika do rozporządzenia Wojewody Mazowieckiego z dnia 27 czerwca 2002 r., nr 53 w sprawie kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców nieposiadających zezwolenia na osiedlenie się ani statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania przyrzeczenia w stosunku do cudzoziemca, który na rok przed złożeniem wniosku naruszył przepisy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Fakt naruszenia prawa obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynika z protokołu kontroli dokonanej przez inspektorów wydziału kontroli legalności zatrudnienia, sygn. [...] i w związku z tym, na podstawie powyższych przepisów, organ I instancji odmówił udzielenia zezwolenia na wykonywanie pracy dla ww. cudzoziemca. Odnosząc się do kwestii argumentów dotyczących znaczenia cudzoziemca dla wnioskującego pracodawcy oraz wykazania dobrej woli przez stronę, organ II instancji podniósł, że zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wojewoda, po zasięgnięciu opinii marszałka województwa, ustala kryteria wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców. W przypadku Województwa Mazowieckiego jest to rozporządzenie nr 53 Wojewody Mazowieckiego w sprawie kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców nieposiadających zezwolenia na osiedlenie się ani statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że właściwy wojewoda kreuje w powyższym zakresie politykę zatrudnienia. Dlatego też, powołane argumenty strony mógłby on uznać w trybie art. 7 k.p.a., bądź art. 132 k.p.a. rozpatrując odwołanie. Skoro ich nie uznał, oznacza to, że nie mogły one wpłynąć w sposób znaczący na opinię wojewody.