Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj (spr.), Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Andrzej Kołodziej, , Protokolant Łukasz Mazur, Asystent sędziego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2012 r. sprawy ze skargi K. R. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń palną bojową 1) uchyla zaskarżoną decyzję, oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2012 r., 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Komendant Główny Policji, działając na podstawie art. 156 § 1 w zw. z art. 157 i art. 158 § 1 oraz art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej: K.p.a., po przeprowadzeniu na wniosek K. R. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta [...] Policji ([...]) z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej, decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji.
W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji Komendant wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. Komendant [...] Policji, na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 4 ustawy o broni i amunicji, cofnął K. R. pozwolenie na broń palną bojową, wskazując, że nie przedłożył on orzeczeń lekarskiego i psychologicznego potwierdzających brak przeciwwskazań zdrowotnych do dysponowania przez niego bronią palną. Przedmiotowa decyzja została przez [...] uznana za skutecznie doręczoną na podstawie art. 44 § 1 K.p.a.
W dniu [...] grudnia 2011 r. K. R., działając przez pełnomocnika, wystąpił do Komendanta Głównego Policji z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji, zarzucając wymienionej decyzji liczne naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, nieprawidłowe zawiadomienie strony o wszczęciu postępowania administracyjnego, a po jego zakończeniu uniemożliwienie jej wypowiedzenia się co do zebranych dowodów. Wskazał także, że wymieniona decyzja została nieprawidłowo doręczona na nieaktualny adres, a ponadto matka strony - K. R. nie została w tym postępowaniu przesłuchana w celu ustalenia, czy istnieją przeszkody do wykonania przez stroną badania lekarskiego i psychologicznego potwierdzających jej zdolność do dysponowania bronią palną. Zarzucił również organowi niewyznaczenie kuratora dla osoby nieobecnej.
Komendant Główny Policji wszczął zatem na wniosek strony postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta [...] Policji.
Po dokonaniu analizy akt sprawy Komendant zbadał, czy wymieniona decyzja obarczona jest którąkolwiek z wad określonych w art. 156 § 1 K.p.a.
Organ wyjaśnił, że zgodnie z treścią art. 156 § 1 K.p.a., organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która:
1. wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości,
2. wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa,
3. dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną,
4. została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie,
5. była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały,
6. w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą,
7. zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.
Wskazał, że w myśl § 2 ww. art., nie stwierdza się nieważności decyzji z przyczyn wymienionych w § 1 pkt 1, 3, 4 i 7, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło dziesięć lat, a także gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.
W wyniku powyższego organ I instancji ustalił, że Komendant [...] Policji w świetle art. 9 ust. 1 ustawy o broni i amunicji był organem właściwym miejscowo i rzeczowo do wydania decyzji, że wskazana w niej podstawa prawna jest określona przepisami prawa materialnego, tj. w ustawie o broni i amunicji zd. 1 pkt 2, a w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń stronie nie zapadła inna decyzja ostateczna, a ponadto decyzja tego organu nie była trwale niewykonalna w dniu jej wydania i nie wywoływała czynu zagrożonego karą. Komendant dodał, że przepisy ustawy o broni i amunicji nie regulują kwestii nieważności decyzji w sprawach pozwoleń na broń, zatem nie zachodzi także wada, o której mowa w pkt 7 art. 156 § 1 K.p.a.