Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Ewa Grochowska-Jung (spraw.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi W. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję poprzedzającą; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] wydany na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), który odmówił W. M. przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.
Z akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:
Wnioskiem z dnia [...] listopada 2012 r. W. M. (dalej jako skarżący) zwrócił się do Prezesa ZUS o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. wydaną na podstawie art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia w drodze wyjątku. Powodem decyzji odmownej stało się niewskazanie szczególnych okoliczności uniemożliwiających przezwyciężenie przeszkód w nabyciu uprawnień do świadczeń w trybie zwykłym, ponieważ w przerwach w zatrudnieniu skarżący nie miał orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy i nie istniały przeszkody do kontynuowania zatrudnienia i nabycia uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy W. M. wskazał, iż posiadał dłuższy okres ubezpieczenia jednak z uwagi na fakt, iż było to zatrudnienie w latach 70, 80 i 90 zakłady te uległy likwidacji lub też brak jest dokumentacji, z uwagi na to nie jest w stanie potwierdzić całości okresu zatrudnienia. Wskazał, iż jest osobą całkowicie niezdolną do pracy oraz samodzielnej egzystencji, wymaga całodobowej opieki drugiej osoby i jego zdaniem spełnia przesłanki do przyznania renty w drodze wyjątku. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W motywach rozstrzygnięcia podniósł, iż przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnił warunki wymienione w tym przepisie. Powołany wyżej art. 83 może być ponadto zastosowany tylko do sytuacji wyjątkowych, gdy mimo dołożenia wszelkiej staranności, zaistniały niemożliwe do przezwyciężenia przeszkody w uzyskaniu świadczenia na ogólnych zasadach.
Organ wskazał, iż z dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy wynika, że udokumentowano okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące 27 lat, 3 miesiące i [...] dni. Natomiast w 10-leciu przed dniem powstania całkowitej niezdolności do pracy - zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - został udowodniony okres składkowy wynoszący tylko 2 lata, 4 miesiące i [...] dni tych okresów. Przyznanie świadczenia w drodze wyjątku jest możliwe tylko wtedy, gdy do wymaganego okresu ubezpieczenia brakuje niewielki okres, który dodatkowo muszą usprawiedliwiać szczególne okoliczności (por. wyrok WSA z dnia 17 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 815/07 i wyrok NSA z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I OSK 378/08).