Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Góraj Sędzia WSA - Janusz Walawski (sprawozdawca) Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2013 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia kopii dokumentów 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. G. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w R., działając na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 z późn. zm.) oraz art. 104 oraz art. 107 ustawy z dnia 16 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), w dniu 26 kwietnia 2012 r. wydał decyzję nr [...], którą udostępnił A. W. kopię dokumentów wymienionych w decyzji.
A. W. w dniu [...] maja 2012 r. złożył do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej odwołanie od powyżej określonej decyzji, w którym podał m. in., że "Instytut Pamięci Narodowej w R. jest organizacją przestępczą. Pomimo posiadania w swoich zasobach dowodów, iż w okresie PRL byłem represjonowany i prześladowany, na wezwania Sądów, na składane przeze mnie wnioski, ukrywał istnienie istotnych dowodów w mojej sprawie, a następnie ujawniając opinii publicznej na temat mojego rzekomego współdziałania z SB, postępował niezgodnie ze sztuką historyczną. (...)".
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, działając jako organ odwoławczy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa w zw. z art. 30 ust. 2 pkt 1 oraz art. 43 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424 z późn. zm.), uchylił decyzję organu pierwszej instancji w zakresie określonym w sentencji organu pierwszej instancji, natomiast w pozostałym zakresie umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji.
Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji przytoczył treść art. 138 § 1 i 2 Kpa oraz art. 30 ust. 2 pkt 1 przedmiotowej ustawy.
W ocenie organu odwoławczego, nie jest spełniona przesłanka określona w pkt 1, tzn. "dokumenty muszą dotyczyć wnioskodawcy". Z art. 30 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy wynika, że nie każdy dokument wytworzony przez określoną grupę osób lub przy ich udziale musi koniecznie tej osoby dotyczyć.
Umorzenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 105 Kpa może nastąpić nie tylko wtedy, kiedy postępowanie administracyjne stało się bezprzedmiotowe, ale także wtedy, kiedy od początku było ono bezprzedmiotowe.
Z materiału dowodowego wynika, że nie istnieją materiały archiwalne, które podlegają udostępnieniu A. W. w formie kopii na podstawie decyzji organu pierwszej instancji, a w szczególności w niej wymienionych. Organ pierwszej instancji powinien wezwać ww. do zwrotu kopii udostępnionych materiałów, które go nie dotyczą oraz pouczyć, że jakiekolwiek ich wykorzystanie będzie bezprawne.
A. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję nr [...] Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] lipca 2012 r., w której wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz o zobowiązanie organu do załatwienia jego wniosków z dnia [...] sierpnia 2007 r. i z dnia [...] października 2011 r. w zakresie określonym w skardze.