Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędziowie WSA Ewa Pisula - Dąbrowska, Janusz Walawski (spr.), Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania wojskowej renty rodzinnej w drodze wyjątku uchyla zaskarżoną decyzję.
Minister Obrony Narodowej na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, w dniu [...] sierpnia 2015 r. wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję poprzedzającą z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] o odmowie przyznania M. C. wojskowej renty rodzinnej w drodze wyjątku.
Organ w uzasadnieniu decyzji podał, że ww. posiadała prawo do ustawowej renty rodzinnej od dnia [...] sierpnia 2007 r. do dnia [...] września 2008 r. z tytułu częściowej niezdolności do pracy stwierdzonej orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia [...] sierpnia 2007 r.
Następnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] marca 2012 r. odmówił skarżącej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia [...] marca 2012 r. ustalono, że ubiegająca się o świadczenie nie jest osobą niezdolną do pracy.
We wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. skierowanym do Ministra Obrony Narodowej wnioskodawczyni podała, że pomimo uznania ją za zdolną do pracy, nie jest w stanie funkcjonować jako osoba pracująca. Od 2006 r. leczy się psychiatrycznie. Nie posiada żadnych środków utrzymania, nie może podjąć pracy ani żadnej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym. Pozostaje na utrzymaniu córki, która ma problemy finansowe.
Minister wyjaśnił, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 330), Minister Obrony Narodowej może przyznać wyjątkowo zaopatrzenie - w wysokości nieprzekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie - członkom rodziny pozostałych po zmarłych żołnierzach, jeżeli osoby te wskutek szczególnych okoliczności nie nabyły prawa do świadczenia przewidzianego w ustawie.
Dalej podniesiono w uzasadnieniu, że ustawodawca w zasadzie nie wskazał żadnego kryterium, jakim powinien kierować się organ, przyznając w drodze wyjątku wojskowe zaopatrzenie emerytalne. Kryterium to jest otwarte.
Wobec powyższego Minister uznał, że opisane i obszernie udokumentowane we wniosku okoliczności związane z przyczyną śmierci męża skarżącej nie decydują o przyznaniu świadczenia w drodze wyjątku, dlatego też nie mogą zostać potraktowane jako zdarzenie losowe o charakterze szczególnym.
Przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu przedmiotowego świadczenia brana jest pod uwagę aktualna sytuacja materialna, zdrowotna i rodzinna osoby ubiegającej się o świadczenie, które nie jest świadczeniem socjalnym. Zatem jego przyznanie nie zależy wyłącznie od potrzeb osoby o nie się ubiegającej, nawet gdy są one uzasadnione.
M. C. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję nr [...] Ministra Obrony Narodowej z dnia
[...] sierpnia 2015 r. zarzucając organowi, że wydając zaskarżoną decyzję naruszył przepisy postępowania, tj. art. 7, 8, 9 i 12 Kpa, poprzez nie podjęcie wszelkich czynności niezbędnych do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz prowadzenie postępowania w sposób niebudzący zaufania do władzy publicznej.
Skarżąca podnosząc powyższe zarzuty wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.