Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Ewa Marcinkowska (sprawozdawca) Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/4

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: Prezes ZUS) decyzją nr [...] z dnia [...] września 2015 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...] o odmowie przyznania A. V. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

A. V. wnioskiem z dnia [...] grudnia 2014 r. wystąpił do Prezesa ZUS o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że odmówiono mu przyznania renty socjalnej, a także renty z tytułu niezdolności do pracy i renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem. Wskazał, że przyznanie świadczenia w drodze wyjątku ma mu ułatwić powrót do normalności oraz zniwelować krzywdę w stanie chorobowym. Poinformował też, że nie posiada koniecznych środków do utrzymania, a także, że decyzjami urzędniczymi niszczy się jego stan zdrowia.

Prezes ZUS decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., wydaną na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. V. przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu decyzji, powołując się na treść art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych organ stwierdził, iż przyznanie świadczenia w drodze wyjątku możliwe jest wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są łącznie wszystkie wymienione w tym przepisie przesłanki, a niespełnienie nawet jednego z nich wyklucza możliwość przyznania tego świadczenia.

Organ podniósł, że z dokumentacji rentowej wynika, iż orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia [...] kwietnia 2015 r. wnioskodawca nie został uznany za osobę niezdolną do pracy. Nie spełnia zatem warunku wymaganego do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, a mianowicie całkowitej niezdolności do pracy potwierdzonej orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS lub komisji lekarskiej ZUS.

W związku z powyższym w obecnym stanie faktycznym i prawnym brak podstaw do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy na mocy przepisu art. 83 ww. ustawy.

Organ zaznaczył jednocześnie, iż przy rozpatrywaniu uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku ocenie podlegała również sytuacja materialna wnioskodawcy z tym, że nie stanowi ona jedynego kryterium przesadzającego o przyznaniu świadczenia w drodze wyjątku.

W złożonym wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy A. V. zarzucił, że na przestrzeni wielu lat nie doszło do obiektywnej oceny jego faktycznego stanu zdrowia. Podkreślił, że choruje od wieku dziecięcego oraz, że komisja lekarska jest w posiadaniu jego historii życiowej i zdrowotnej, z której wynika represjonowanie i wykorzystywanie jego osoby od lat i obecnie. Zaznaczył, że w 2010 r. uległ wypadkowi ale odmówiono mu przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem. Nie uwzględniono ponadto okresu opłacania przez niego składek w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w latach 2009 - 20110. Poinformował też, że jego obecna sytuacja finansowa to pomoc społeczna w postaci zasiłku w kwocie 471 zł i prace dorywcze około 300 zł.

Strona 1/4