Generalny inspektor ochrony danych osobowych nie jest uprawniony do rozstrzygania spraw z zakresu udostępniania danych osobowych z ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez starostę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Asesor WSA Janusz Walawski Asesor WSA Andrzej Kołodziej (spr.) Protokolant apl. prok. Izabela Wereśniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2005 r. sprawy ze skargi M.K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych 1. oddala skargę, 1. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie adw. Z. W. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu.
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 12 pkt 2, art. 18a contrario i art. 27 ust. 2 pkt 2 i 5 w zw. z art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], mocą której umorzył postępowanie w zakresie dotyczącym udostępnienia Dyrektorowi Zespołu. [...] w G. przez Starostę Powiatu P. danych osobowych M.K. zaś w zakresie przetwarzania przez Dyrektora Zespołu [...] informacji o jego karalności odmówił uwzględnienia wniosku.
W uzasadnieniu podał, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych jest organem do spraw ochrony danych osobowych, do którego podstawowych zadań należy, m.in. kontrola zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych oraz wydawanie decyzji administracyjnych i rozpatrywanie skarg w sprawach wykonania przepisów o ochronie danych osobowych (art. 12 pkt 1 i 2 ustawy). Generalny Inspektor nie może zatem rozstrzygnąć kwestii należących do kompetencji innych organów, przyznanych im na podstawie odrębnych przepisów prawa, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 marca 2001 r. sygn. akt II SA 401/00, stwierdzając m. in., iż Generalny Inspektor nie jest organem kontrolującym, ani nadzorującym prawidłowość stosowania prawa materialnego i procesowego w sprawach należących do właściwości innych organów, służb czy sądów, których orzeczenia podlegają ocenom w toku instancji czy w inny sposób określony odpowiednimi procedurami. Powołując się zaś na przepisy art. 199 § 1 pkt 3 oraz art. 202 Kodeksu postępowania cywilnego GIODO podniósł, że do badania zdolności sądowej i procesowej stron postępowania cywilnego właściwy jest jedynie sąd, przed którym toczy się postępowanie.
Organ wskazał, że stosownie do przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 ze zm.) oraz rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454), organami właściwymi do rozstrzygania spraw z zakresu udostępnienia danych objętych ewidencją gruntów i budynków są wyłącznie starosta powiatu oraz wojewoda, który sprawuje kontrolę instancyjną nad rozstrzygnięciami wydanymi przez starostę, co oznacza brak kompetencji Generalnego Inspektora w tym zakresie.
Generalny Inspektor podniósł ponadto, iż zgodnie z art. 24 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, informacje o gruntach, budynkach i lokalach zawiera operat ewidencyjny, który składa się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych rejestrów (art. 24 ust. 1), przy czym informacje o gruntach, budynkach i lokalach zawarte w operacie ewidencyjnym są jawne (art. 24 ust. 2). Wyrysy i wypisy z operatu ewidencyjnego są wydawane przez organ prowadzący ewidencję odpłatnie na żądanie właścicieli lub osób fizycznych i prawnych, w których władaniu znajduje się grunt, budynek lub lokal, osób fizycznych i prawnych oraz innych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które mają interes prawny w tym zakresie, a także na żądanie zainteresowanych organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego.