Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska - Krupa, Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), Protokolant specjalista Monika Gieroń po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi K. R. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie wypłaty świadczenia mieszkaniowego oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...], Prezes Agencji Mienia Wojskowego (dalej także: "Prezes AMW" lub "organ odwoławczy"), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm. - dalej: "k.p.a.") oraz art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego (tekst jednolity Dz. U. z 2018, poz. 2308), po rozpatrzeniu odwołania K. R. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") od decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] (dalej także: "Dyrektor OR AMW" lub "organ pierwszej instancji") z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] w sprawie odmowy wypłaty skarżącemu świadczenia mieszkaniowego - uchylił w/w decyzję organu pierwszej instancji i umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji w całości.
Zaskarżona decyzja Prezesa Agencji Mienia Wojskowego wydana została w następującym stanie faktycznym.
[...] K. R. pełni zawodowa służbę wojskową, jako służbę stałą w [...] Batalionie [...]. Zgodnie z rozkazem personalnym Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. wydanym przez Dowódcę [...] Batalionu [...] został wyznaczony na stanowisko służbowe od dnia [...] maja 2018 r. w garnizonie [...].
W dniu [...] kwietnia 2019 r. do Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] wpłynął wniosek skarżącego o wypłatę świadczenia mieszkaniowego.
W uzasadnieniu wniosku skarżący żołnierz oświadczył, że wraz z małżonką nabyli lokal mieszkalny od jednostki samorządu terytorialnego z bonifikatą w cenie nabycia.
Na podstawie przedłożonego przez skarżącego aktu notarialnego [...] nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. ustalono, iż skarżący wraz z małżonką R.R. nabyli od Starostwa Powiatu w [...] lokal mieszkalny położony w [...] przy ul. [...]. Przy sprzedaży ww. lokalu zastosowano bonifikatę obniżającą cenę nabycia o 95%. Ponadto, ustalono, iż wykup przedmiotowego lokalu miał miejsce przez powołaniem skarżącego do zawodowej służby wojskowej.
Skarżący oświadczył, że wraz z małżonką nie są już obecnie właścicielami ww. lokalu mieszkalnego.
W wyniku analizy zgromadzonego materiału dowodowego, Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] - powołując się na przepisy art. art. 21 ust. 1, 2, 3 i ust. 6 pkt 3 oraz art. 48d ust. 12 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 2356) w związku z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego oraz art. 104 k.p.a. - decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...], odmówił skarżącemu wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z przepisem art. 21 ust. 6 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania, jeżeli on lub jego małżonek, nabył lokal mieszkalny od Skarbu Państwa, Agencji albo jednostki samorządu terytorialnego z bonifikatą lub z uwzględnieniem pomniejszenia w cenie nabycia.