Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Sędziowie WSA Olga Żurawska-Matusiak (sprawozdawca) Andrzej Kołodziej Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2014 r. sprawy ze skargi małoletniego M.C. - reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową matkę D.C. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2013r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z [...] czerwca 2013 r.; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie strona 1/4

Wnioskiem z 17 kwietnia 2013 r. D. C., działając jako przedstawiciel ustawowy małoletniego syna M., wystąpiła do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie renty w drodze wyjątku po zmarłym ojcu M. C.

Decyzją z [...] czerwca 2013 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm., zwana dalej ustawą emerytalną), odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia.

Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie organ wskazał, że ojciec dziecka, który zmarł w wieku 48 lat, miał 21 lat, 2 miesiące i 19 dni łącznego okresu ubezpieczenia. Natomiast w 10-leciu przypadającym przed dniem śmierci, zamiast 5 lat okresów składkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udokumentowano jedynie 3 lata 5 miesięcy i 14 dni tych okresów. W latach 1998-2000, 2000-2002, 2003-2006, 2008-2009 wystąpiły przerwy w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Odwołując się do treści art. 83 ww. ustawy organ uznał, że w sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek, od których zaistnienia łącznie uzależnione jest przyznanie świadczenia w drodze wyjątku. Nie zostały mianowicie wykazane szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia, bowiem w wymienionych przerwach wobec ojca dziecka nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem D. C. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, podając w nim, że od 20 listopada 2006 r. do 31 maja 2008 r. mąż był częściowo niezdolny do pracy.

Decyzją z [...] września 2013 r. Prezes ZUS utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygniecie. Rozpatrując ponownie sprawę organ uznał, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na stwierdzenie, że ojciec dziecka nie spełnił warunków do świadczenia przyznawanego na zasadach ogólnych na skutek szczególnych okoliczności, co wyklucza możliwość przyznania świadczenia na podstawie art. 83 ww. ustawy. Z akt sprawy nie wynika bowiem, aby w okresach przerw w zatrudnieniu ojciec dziecka nie mógł kontynuować zatrudnienia na skutek szczególnych okoliczności spowodowanych stanem zdrowia, zwłaszcza gdy uwzględni się fakt, że wobec niego nie była orzeczona całkowita niezdolność do pracy. Nie istniały zatem przeciwwskazania ze względu na stan zdrowia, które uniemożliwiały kontynuowanie zatrudnienia w celu uzyskania w przyszłości uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. Jednocześnie organ ocenił, że orzeczona częściowa niezdolność do pracy nie była przeszkodą do podjęcia zatrudnienia przez ojca dziecka.

Nadto organ podniósł, że trudne warunki materialne i brak środków utrzymania nie stanowią wystarczającego uzasadnienia do przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Nie jest to bowiem świadczenie socjalne, przyznawane wyłącznie według potrzeb.

Od powyższej decyzji D. C. wywiodła skargę, w której podkreśliła, że 12-letniemu synowi należy się renta tymczasowa na czas nauki.

Strona 1/4