Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung, Sędziowie WSA Iwona Maciejuk (spr.), Sławomir Antoniuk, Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi K. Z. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją nr [...] z dnia
[...] października 2015 r., na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm., dalej jako K.p.a.) oraz art. 13 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku K. Z., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Oddziału Rejonowego WAM w [...] nr [...] z dnia [...] kwietnia 2001 r. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Dyrektora Oddziału Terenowego WAM w [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2001 r. w sprawie odmowy wypłaty równoważnika pieniężnego za brak osobnej kwatery stałej.
Przedstawiając stan faktyczny sprawy organ wskazał, że K. Z. pełniąc służbę w JW [...], na podstawie decyzji nr [...] z dnia [...] października 1977 r. otrzymał przydział osobnej kwatery stałej nr [...] przy ul. [...] w [...]. Przydział kwatery nastąpił z uwzględnieniem żony H. i syna L.
W grudniu 1994 r. [...] Z. został przeniesiony z garnizonu [...] do Akademii [...] w [...]. Następnie w dniu [...] stycznia 1995 r. złożył wniosek o przydzielenie osobnej kwatery stałej w garnizonie [...]. Za okres od [...] grudnia 1994 r. do [...] grudnia 1994 r. skarżący otrzymał równoważnik za brak osobnej kwatery stałej.
Decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 1995 r. garnizonowy organ kwaterunkowo-budowlany odmówił [...] K. Z. prawa do pobierania równoważnika za brak osobnej kwatery stałej i jednocześnie zezwolił na wypłacenie równoważnika do dnia [...] grudnia 1994 r. i oczekiwanie w garnizonie [...] na przydział osobnej kwatery stałej w ramach poprawy warunków mieszkaniowych.
Szef Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo-Budowlanego uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Dowódcę Garnizonu [...] z powodu rozstrzygnięcia w jednej decyzji kilku spraw.
Dowódca Garnizonu [...] w decyzji nr [...] z dnia [...] października 1995 r. odmówił [...] K. Z. prawa do pobierania równoważnika za brak kwatery stałej w garnizonie [...].
Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 1996 r. utrzymał w mocy ww. decyzję.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 5 czerwca 1997 r. II SA/Gd 548/96 uchylił decyzję Dyrektora OR WAM w [...] i decyzję Dowódcy Garnizonu [...]. Sąd wskazał, że w czasie rozstrzygania sprawy przez organ II instancji obowiązywały już przepisy ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r.
o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433) bowiem weszła ona w życie z dniem 1 sierpnia 1995 r., a przepisy rozdziału 4-6 oraz art. 86-91 obowiązują od dnia 1 stycznia 1996 r. Sąd wskazał również, że przy ponownym rozpatrywaniu sprawy organy orzekające winny rozstrzygnąć kwestię, czy [...] są miejscowością pobliską w stosunku do [...], gdzie pełni służbę [...] K. Z., uwzględniając definicję zawartą w art. 22 ust. 6 obowiązującej ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. oraz materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy.