Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie odmowy podania nazwisk i dalszych danych identyfikujących tożsamość osób
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube (spr.), Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska, Andrzej Góraj, Protokolant Joanna Ukalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lipca 2010 r. sprawy ze skargi A. D. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy podania nazwisk i dalszych danych identyfikujących tożsamość osób - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6540
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Uzasadnienie strona 1/2

Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.); zwanej dalej k.p.a., w związku z art. 35 ust. 4 oraz art. 43 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (t. j.: Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424 z późn. zm.); zwanej dalej ustawą o Instytucie Pamięci, po rozpoznaniu odwołania, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w K. z dnia [...] października 2009 r. znak [...] o odmowie podania nazwisk i dalszych danych identyfikujących tożsamość osób, które przekazywały organom bezpieczeństwa państwa informacje na temat A. D., a które występują w udostępnionych mu do wglądu dokumentach jako [...].

Jak wynika z ustaleń faktycznych organu, w dniu 27 kwietnia 2004 r. udostępniono A. D. do wglądu materiały na jego temat znajdujące się w archiwum Instytutu Pamięci. W tej dacie wymieniony zwrócił się na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o Instytucie Pamięci o podanie nazwisk oraz dalszych danych osobowych współpracowników organów bezpieczeństwa, którzy zbierali o nim dane, a których pseudonimy znajdowały się w udostępnionych mu dokumentach. Wniosek ten w związku z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnieniu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425 ze zm.) został potraktowany jako wniosek złożony w trybie art. 35 ustawy o Instytucie Pamięci.

W uzasadnieniu decyzji odmawiającej uwzględnienia wniosku wskazano, że nie odnaleziono w kartotece odtworzeniowej pseudonimów byłej Służby Bezpieczeństwa Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w K. osób oznaczonych pseudonimami [...] lub [...] odpowiadających podanym w zapytaniu kryteriom (nazwisko, stanowisko, stopień służbowy funkcjonariusza prowadzącego, w okresie którym dostarczane były informacje, kryptonim sprawy operacyjnego rozpracowania, w której informacje zostały wykorzystane, środowisko, w którym działał informator). Podano, że odnaleziono dokumenty ewidencyjne dotyczące osoby zarejestrowanej jako tajny współpracownik o pseudonimie [...], jednakże analiza porównawcza dokumentów dotyczących A. D. oraz dokumentów ewidencyjnych tajnego współpracownika nie dała podstaw do przyjęcia, że to właśnie ta konkretna osoba posługująca się pseudonimem [...] przekazywała organom bezpieczeństwa państwa informacje o wnioskodawcy.

Wyjaśniono, że materiały archiwalne dotyczące ujawnionego tajnego współpracownika o pseudonimie [...] zostały komisyjnie zniszczone w 1989 r. Zachowały się jedynie dokumenty ewidencyjne, które jednak zawierają wyłącznie takie dane osobowe jak: imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, imię ojca, imię i nazwisko panieńskie matki, adres zamieszkania, obywatelstwo, narodowość, wykształcenie, zawód, miejsce pracy, a także informację dotyczącą numeru rejestracyjnego, daty rejestracji, kategorii współpracy, jednostki Służby Bezpieczeństwa, przez którą osoba została zarejestrowana oraz przyczyny zakończenia współpracy. Dane te nie mogą jednak stanowić podstawy do uznania, że osoba ta była wykorzystywana jako źródło informacji dla operacyjnego rozpracowywania środowiska Duszpasterstwa Akademickiego [...] lub [...], ponieważ brak jest informacji na temat oficera prowadzącego, wyznaczonych zadań i ich realizacji, czy treści przekazywanych przez niego informacji operacyjnych oraz ich ewentualnego wykorzystania w konkretnych sprawach operacyjnego rozpracowania. Organ podniósł, że miejsce pracy tej osoby nie daje nawet podstaw do przypuszczeń, że mogła ona być związana ze środowiskiem duszpasterstwa akademickiego.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6540
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej