Analizując w tak określonej kognicji sądu administracyjnego uchwałę Rady Wydziału [...] Sąd dopatrzył się istotnych uchybień w postępowaniu habilitacyjnym dotyczącym skarżącej mogących mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Przede wszystkim stwierdzić należy, iż uchwała Rady Wydziału z dnia [...] października 2014 r. odmawiająca nadania skarżącej stopnia doktora habilitowanego, nie została w żaden sposób uzasadniona, co stanowi naruszenie przepisu art. 18a ust. 12 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym.
Brak uzasadnienia uchwały nie pozwala Sądowi na dokonanie oceny, czy członkowie Rady Wydziału mieli możliwość zapoznania się z dokumentacją przedstawioną przez Komisję Habilitacyjną i wyrażonym przez jej członków ocenami, wynikami głosowania i podjętą opinią.
Sąd ma świadomość, że Rada Wydziału i Centrala Komisji, jako ciała kolegialne, rozstrzygnięcia podejmują w głosowaniu tajnym, a zatem nie ma możliwości ustalenia powodów głosowania za odmową nadania stopnia naukowego. Dlatego szczególnie ważne jest ustalenie, czy przystępując do głosowania członkowie Rady mieli pełny obraz przebiegu postępowania przed Komisją Habilitacyjną, której opinia ma istotny wpływ na wynik głosowania. Brak uzasadnienia uchwały Rady Wydziału nie pozwala na zbadanie tego aspektu sprawy.
W realiach niniejszej sprawy brak uzasadnienia jest szczególnie istotnym uchybieniem zważywszy, że opinia Komisji Habilitacyjnej pozostawała w sprzeczności z wynikiem głosowania Komisji.
Z protokołu z dnia [...] października 2014 r. wynika, że Komisja Habilitacyjna poddała pod głosowanie jawne wniosek o nadanie skarżącej tytułu naukowego doktora habilitowanego. Wniosek tej spotkał się z poparciem 3 członków Komisji i tylko z 1 głosem sprzeciwu.
Zważywszy, na treść przepisu art. 18a ust.8 ustawy, uchwała Komisji Habilitacyjnej podejmowana jest zwykłą większością głosów, co oznacza, że wniosek uzyskał poparcie Komisji. Wobec powyższego zupełnie niezrozumiała i sprzeczna z wynikami głosowania jest opinia Komisji Habilitacyjnej, że nie popiera ona wniosku habilitantki o nadanie stopnia naukowego. Brak uzasadnienia Rady Wydziału nie pozwala ocenić, czy niewłaściwa reasumpcja Komisji była zauważona przez Radę Wydziału i czy została w jakiś sposób oceniana.
Sąd zdaje sobie sprawę, że opinia Komisji Habilitacyjnej nie jest wiążąca dla Rady Wydziału niemniej jednak Rada podejmując uchwałę opiera się na tej opinii i jej wnioskach. Jeśli więc wniosek Komisji został sformułowany wbrew wynikom głosowania członków Komisji to nie sposób wykluczyć, że tak poważne uchybienie rzutowało na rozstrzygnięcie organu kolegialnego - Rada Wydziału.
Podnoszonych nieprawidłowości nie dostrzegła Centralna Komisja i w uzasadnieniu decyzji nie odniosła się do tych kwestii, chociaż strona skarżąca podnosiła je w odwołaniu od uchwały Rady Wydziału. To, że organ nie miał w pełni obowiązku wypełnić dyspozycji zawartej w art. 107 § 3 k.p.a. nie oznacza, że swojego rozstrzygnięcia nie powinien uzasadniać w sposób umożliwiający Sądowi dokonanie kontroli podjętego rozstrzygnięcia. Stwierdzić zatem należy, iż w niniejszej sprawie Sąd nie miał podstaw aby przyjąć, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Centralna Komisja wyeliminuje uchybienia stwierdzone w postępowaniu habilitacyjnym o nadaniu skarżącej stopnia naukowego doktora habilitowanego.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) orzekł jak w wyroku.
O kosztach postepowania rozstrzygnięto zgodnie z art. 200 i art. 205 § 2 powołanej ustawy.