Nadto, w uzasadnieniu orzeczenia o ukaraniu organ w pewnym sensie sam sobie przeczy bowiem wskazuje, że w dniu [...] października 2009 r. skarżący odmówił zastępcy dyrektora DBTI podpisania zakresu obowiązków oraz wykonania kolejnego polecenia, tj. przeprowadzenia szkoleń z zakresu aplikacji [...]. W dalszej kolejności zaś stwierdza, że w toku prowadzonego postępowania ustalono, iż już w dniu następnym - [...] października 2009 r., obwiniony potwierdził fakt zapoznania się z zakresem obowiązków własnoręcznym podpisem, ponadto ustalono, że prowadzi w chwili obecnej szkolenia z zakresu aplikacji [...]. W związku z powyższym, zdaniem Sądu organ nie rozważył w wyczerpujący sposób § 28 ust. 1 rozporządzenia w sprawie przeprowadzania postępowań dyscyplinarnych wobec funkcjonariuszy ABW, który to przepis wskazuje, co winno zostać uwzględnione przy wymiarze skarżącemu kary dyscyplinarnej.
W ocenie Sądu stawiając skarżącemu zarzut popełnienia naruszenia dyscypliny służbowej, organ z założenia przyjął winę funkcjonariusza i procedował w kierunku wymierzenia mu kary dyscyplinarnej surowej nagany, co z kolei swoiście "tłumaczy" wspomnianą wcześniej nieprecyzyjność i błędy w określeniu zarzucanego czynu.
W sprawie doszło więc do naruszenia prawa materialnego, co nie pozostało bez wpływu na wynik sprawy. Dlatego też, Sąd uchylił zarówno zaskarżone orzeczenie, jak i orzeczenie organu I instancji.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł, jak w punkcie 1 sentencji wyroku. W oparciu o art. 152 ww. ustawy, Sąd wstrzymał wykonanie zaskarżonego orzeczenia w całości.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 200, art. 205 § 2 i art. 209 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Sąd zasądził na rzecz skarżącego kwotę 240 zł, tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).