Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Sędziowie WSA Joanna Kube, Jacek Fronczyk, Protokolant D.K., po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2007 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę
Wnioskiem z dnia 11 lipca 2005 r. J.Z.K. zwrócił się do Prezesa Rady Ministrów o przyznanie renty specjalnej na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach.
Decyzją z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] Prezes Rady Ministrów odmówił przyznania wnioskodawcy renty specjalnej. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), świadczenie specjalne może być przyznane osobie znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, niezdolnej do pracy z uwagi na wiek lub stan zdrowia, o ile w sprawie występują też inne okoliczności wskazujące na jej szczególny charakter. Mogą to być m.in. wybitne zasługi wnioskodawcy w określonej dziedzinie lub szczególne zdarzenie losowe. Zdaniem organu, okoliczności wynikające z uzasadnienia wniosku oraz nadesłanych dokumentów nie uzasadniały przyznania J.Z.K. renty specjalnej.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...], Prezes Rady Ministrów utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] listopada 2005 r. W uzasadnieniu podano, iż przepis art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie precyzuje warunków, jakie powinny być spełnione, aby renta lub emerytura mogła być przyznana w trybie tego przepisu. W związku z powyższym każdy wniosek jest wnikliwie rozpatrywany i oceniany pod kątem występowania okoliczności uzasadniających potraktowanie sprawy w sposób szczególny. Jednakże, zdaniem organu, poczynione w sprawie ustalenia nie wskazują na jej szczególny charakter.
Prezes Rady Ministrów wskazał, że J.Z.K. ma [...] lat, mieszka w niewykończonym domu matki, który jest skromnie wyposażony w podstawowe sprzęty codziennego użytku i prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Od 1995 r. jest rozwiedziony, a od 1996 r. nie pracuje i nie posiada żadnego źródła dochodu. Organ podniósł, że wnioskodawca przedstawił szereg zarzutów dotyczących funkcjonowania sądów, urzędników i nieustającego łamania konstytucyjnych praw w stosunku do jego osoby. W ocenie J.Z.K. sąd orzekał w jego sprawach stronniczo, co doprowadziło go do niedostatku. Z powodu zajęcia komorniczego w przedmiocie zaległości alimentacyjnych, zmuszony został do sprzedaży samochodu, który służył mu do prowadzenia działalności gospodarczej.
Prezes Rady Ministrów wskazał na ustalenia Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., z którego wynika, że J.Z.K. obecnie pozostaje na utrzymaniu [...]-letniej matki-rencistki, która jest osobą niepełnosprawną z powodu [...]. Matka mieszka oddzielnie w lokalu komunalnym, otrzymuje rentę rodzinną po mężu i uiszcza wszystkie należności związane z bieżącymi opłatami i zakupami żywności dla [...]. Z oświadczenia złożonego przez wnioskodawcę wynika, iż nie posiada on żadnych środków finansowych ani majątkowych, a zadłużenie jakie przypisuje mu ZUS z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego w wysokości [...] tysięcy złotych jest niezasadne. W domu ma odcięty dopływ gazu, nie ma i nie kupuje węgla na opał, nie płaci za wodę, ścieki, wywóz śmieci i ponosi jedynie koszty za energię elektryczną, której zużywa miesięcznie na kwotę ok. [...] złotych. Ukończył zasadniczą szkołę zawodową w specjalności [...]. Odbył zasadniczą służbę wojskową. W 1998 r. ukończył roczne Liceum Ogólnokształcące dla dorosłych z dobrym wynikiem oraz kurs "Małej Przedsiębiorczości". Pracował jako [...] oraz jako [...]. W 1992 r. zarejestrował własną działalność gospodarczą, którą z przerwami prowadził do 1996 r.