Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego oddala skargę
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania M.Z. od decyzji Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. w sprawie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego, na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu podano, iż Prezydent [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] orzekł o odmowie przyznania M.Z. dodatku mieszkaniowego, ponieważ wymieniony utracił tytuł prawny do zajmowanego lokalu z dniem [...] czerwca 2012 r., strona za zajmowany lokal nie płaci czynszu tylko odszkodowanie, nie jest zatem możliwe przyznanie dodatku mieszkaniowego.
Od decyzji M.Z. złożył odwołanie, do którego załączył wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 643/13 oraz stwierdził, że wyrok ten przywraca mu prawo do dodatku mieszkaniowego "cofniętego decyzją nr [...] z dnia [...]".
Organ odwoławczy wskazał, iż kryteria przyznawania dodatku mieszkaniowego określa ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, dodatek mieszkaniowy przysługuje:
1) najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych,
2) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,
3) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych,
4) innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem,
5) osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny.
Z akt sprawy wynika, że M.Z. na podstawie wypowiedzenia umowy najmu lokalu z dnia [...] maja 2012 r. z dniem [...] czerwca 2012 r. utracił tytuł prawny do lokalu. Nie jest też osobą oczekującą na dostarczenie przysługującego lokalu zamiennego lub socjalnego.
Z powyższego wynika, że M.Z. nie spełnia warunków wskazanych w powyżej cytowanym przepisie art. 2 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, zatem dodatek mieszkaniowy nie może być przyznany.
Organ rozpoznając wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego dokonuje oceny przesłanek do jego przyznania w dacie rozpoznawania wniosku, a niespełnienie jednej z przesłanek określonych w art. 2 ust. 1 ustawy, uniemożliwia przyznanie dodatku.
Organ odwoławczy wskazał, że nie jest zasadne twierdzenie M.Z., że wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 643/13, przywraca mu prawo do dodatku mieszkaniowego. Wyrokiem tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r., którą stwierdzono wygaśnięcie decyzji Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., przyznającej dodatek mieszkaniowy na okres od dnia [...] czerwca 2012 r. do dnia [...]listopada 2012 r. W wyniku tego rozstrzygnięcia, że organ pierwszej instancji ponownie rozpozna zasadność wygaśnięcia decyzji Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., przyznającej dodatek mieszkaniowy na okres od dnia [...] czerwca 2012 r. do dnia [...] listopada 2012 r.