Żaden z przepisów ustawy z dnia 20 maja 1976 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 121 ze zm.) o zakwaterowaniu sił zbrojnych nie przewidywał ani możliwości ustalenia sposobu użytkowania kwatery stałej przez rozwiedzionych małżonków w drodze decyzji administracyjnej, ani też przydziału osobnej kwatery stałej rozwiedzionemu małżonkowi niebędącemu żołnierzem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Janusz Walawski, Protokolant Bogumiła Kobierska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2007 r. sprawy ze skargi N. S. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale osobnej kwatery stałej 1) oddala skargę 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata [...] kwotę 240 (słownie dwieście czterdzieści) zł oraz kwotę 52,80 zł (słownie pięćdziesiąt dwa osiemdziesiąt) stanowiącą 22% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Decyzją z dnia [...] maja 1978 r. nr [...] przydzielono A. S. osobną kwaterę stałą, położoną w L. przy ul. [...]. Przy ustalaniu powierzchni mieszkalnej uwzględniono następujących członków rodziny: N. S. - żonę, N. J. S.- córkę i A. M. S. - syna.
Wyrokiem z dnia [...] września 1983 r. Sąd Rejonowy w N. orzekł rozwód związku małżeńskiego A. i N. S.
W dniu [...] grudnia 1984 r. Dowódca Garnizonu L. wydał decyzję nr [...], którą to decyzją dokonał podziału lokalu mieszkalnego, znajdującego się w L. przy ulicy [...] i przydzielił N. S. osobną kwaterę stałą składającą się z 3 pokoi z używalnością kuchni, przedpokoju, łazienki, wc i piwnicy. A. S. na podstawie decyzji nr [...] wydanej również [...] grudnia 1984 r. otrzymał osobną kwaterę stałą składającą się z 1 pokoju oraz używalności kuchni, łazienki, wc i piwnicy.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r. o nr [...] Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, działając z urzędu stwierdził nieważność decyzji Dowódcy Garnizonu L. nr [...] z dnia [...] grudnia 1984 r., którą to decyzją przydzielono N. S. osobną kwaterę stałą, położoną w L. przy ulicy [...]. W uzasadnieniu decyzji organ wywiódł swoją właściwość do stwierdzenia nieważności decyzji Dowódcy Garnizonu L. wskazując, że zgodnie z art. 157 § 1 kpa organem właściwym do stwierdzenia nieważności w przypadkach decyzji zawierających wady określone w art. 156 kpa, jest organ wyższego stopnia. Organ wskazał, że decyzja Dowódcy Garnizonu L. nr [...] została wydana w okresie obowiązywania ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. Nr 19, poz. 121 ze zm.) oraz zarządzenia Ministra Obrony Narodowej nr 31/MON z dnia 30 czerwca 1976 r. w sprawie przydzielania, zwalniania i remontów osobnych kwater stałych oraz właściwości organów wojskowych w tych sprawach (Dziennik Rozkazów MON z 1984 roku, poz. 16). Zgodnie z przepisami ww. ustawy, organami właściwymi w zakresie prowadzenia postępowania w przedmiocie przydziału osobnych kwater stałych były wojskowe organy kwaterunkowe.
Z dniem 1 stycznia 1996 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433), która uchyliła właściwość wojskowych organów kwaterunkowych do rozstrzygania m.in. spraw dotyczących przydziału osobnych kwater stałych. Niemniej wprowadzając tę zmianę ustawodawca nie uregulował właściwości organów - w rozumieniu przepisów kpa - w stosunku do decyzji wydanych przez wojskowe organy kwaterunkowe. W tej sytuacji określenia organu właściwego należy dokonać w oparciu o ustalone orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz piśmiennictwo, zgodnie z którym właściwość rzeczową organu do stwierdzenia nieważności decyzji ocenia się wg przepisów prawa materialnego, które stanowiły podstawę ustalenia właściwości organu przy wydawaniu kwestionowanej decyzji, zaś w przypadku zmian w strukturze administracji publicznej ustala się najpierw organ, na który przeszła właściwość w danych sprawach, a dopiero później na podstawie art. 17 kpa określa się organ wyższego stopnia (por. postanowienie NSA z dnia 6 sierpnia 1998 r., sygn. akt I SA 621 - 623/98 oraz z dnia 16 listopada 2000 roku, sygnatura akt I SA 1469/00, wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2004 r., sygn. akt IV SA 3579/03, a także J. Borkowski, B. Adamiak "Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz" Warszawa 2004 r., str. 741).