Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.) Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant ref. staż. Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/7

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] stycznia 2010 r. Nr [...] cofającą J. D. pozwolenie na broń palną myśliwską.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Komendant Główny Policji podniósł, iż w dniu 12 grudnia 2009 r. organ I instancji wszczął postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia J. D. pozwolenia na broń palną myśliwską, ze względu na toczące się przeciwko niemu postępowanie karne. W toku prowadzonego postępowania Komendant Wojewódzki Policji w [...] ustalił, iż J. D. został w dniu 16 listopada 2009 r. oskarżony o popełnienie czynu z art. 178a § 1 k.k. Ponadto, Sąd Rejonowy w [...] prawomocnym wyrokiem z dnia [...] kwietnia 2005 r. sygn. akt [...] uznał J. D. winnym popełnienia czynu z art. 77 § 2 k.k.s. i art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. (przestępstwa skarbowego niewpłacenia pobranego podatku - wymierzonego przeciwko obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji lub subwencji) i za to wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 zł.

W oparciu o dokonane ustalenia organ I instancji uznał, iż zarówno fakt toczącego się przeciwko stronie postępowania karnego o przestępstwo prowadzenia w stanie nietrzeźwości pojazdu mechanicznego, jak i fakt popełnienia przez nią wyżej wymienionego przestępstwa skarbowego w pełni pozwalają na zakwalifikowanie jej do kategorii osób, co do których istnieje obawa, że mogą użyć broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub publicznego i na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji, decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. cofnął jej pozwolenie na broń palną myśliwską.

Od tej decyzji pełnomocnik strony w ustawowym terminie wniósł odwołanie do Komendanta Głównego Policji zarzucając jej: 1) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, poprzez niewłaściwe zastosowanie i wykładnię tego przepisu prawa polegającą na przyjęciu, iż strona jest osobą co do której istnieje uzasadniona obawa, że może użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego; 2) naruszenie przepisu postępowania, tj. art. 80 k.p.a., poprzez potraktowanie przez organ I instancji wybiórczo materiału dowodowego z całkowitym pominięciem okoliczności świadczących na korzyść strony.

Nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania Komendant Główny Policji utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Organ II instancji wskazał, iż do przesłanek nie pozwalających przyznać prawa do broni, a poprzez dyspozycję art. 18 ust. pkt 2 - nakazujących je cofnąć, należy zaliczyć, przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a w szczególności te, których jednym ze znamion jest stan nietrzeźwości sprawcy (takim jest czyn z art. 178a § 1 k.k.). Organy Policji ustalając tę okoliczność, jako spełniającą dyspozycję art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, wzięły pod uwagę wysoki stopień szkodliwości tego przestępstwa (w jego wyniku traci życie lub staje się inwalidami tysiące osób) oraz nagminność (stanowi ono bowiem plagę społeczną), jego ewentualne następstwa (zagrożenie także dla życia, zdrowia i mienia nie tylko sprawcy, ale także innych uczestników ruchu drogowego), umyślność czynu - sprawca świadomie godzi się na popełnienie przestępstwa, a także na ewentualne jego skutki, np. śmierć lub kalectwo ludzi albo uszkodzenie mienia.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji