Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska, Sędziowie WSA Łukasz Krzycki, Joanna Kube (spr.), Protokolant specjalista Ewa Kielak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi D. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę
Wojewoda [...] decyzją z [...] kwietnia 2018 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, z późn. zm.); zwanej dalej K.p.a. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z art. art. 33 ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 4 i ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 1065, z późn. zm., dalej: ustawy o promocji zatrudnienia), utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] z [...] lutego 2018 r. nr [...] orzekającą o utracie przez D. J. statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] grudnia 2017 r. z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że warunkiem zachowania statusu osoby bezrobotnej jest spełnienie wymogów wynikających z unormowań art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a- ustawy o promocji zatrudnienia. Jednym z nich jest nieukończenie wieku 60 lat w przypadku kobiety i 65 lat w przypadku mężczyzny. Przepis prawny ustanawiający negatywną przesłankę utrzymania statusu osoby bezrobotnej wskazuje na zamiar ustawodawcy ustalenia górnej granicy wieku po przekroczeniu, którego następuje utrata statusu bezrobotnego. Organ podał, że obecne brzmienie tego przepisu dotyczącego wieku wynika z art. 10 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw, który wszedł w życie z dniem 1 października 2017 r. Przed 1 października 2017 r. art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o promocji zatrudnienia brzmiał "nie osiągnęła wieku emertytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych". Natomiast z dniem 1 października 2017 r. weszła w życie ustawa wprowadzająca zmianę w brzmieniu powyższego przepisu zastępując zwrot "wiek emerytalny" wiekiem 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.
W toku postępowania organ ustalił, że D. J. urodził się [...] grudnia 1952 r., a zatem z dniem [...] grudnia 2017 r. ukończył 65 lat i nie może posiadać statusu osoby bezrobotnej.
Organ wyjaśnił, że ustawa o promocji zatrudnienia nie przewiduje możliwości posiadania statusu osoby bezrobotnej przez osobę, która ukończyła 60 lat w przypadku kobiety i 65 lat w przypadku mężczyzny, pomimo chęci posiadania statusu przez bezrobotnego. Nie wpływa na posiadanie statusu osoby bezrobotnej również sytuacja materialna czy życiowa bezrobotnego.
D. J. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powyższą decyzję Wojewody [...], wnosząc o jej uchylenie jako niezgodnej z prawem.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2107, z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.