1. Rozstrzygnięcie nadzorcze powinno być podjęte w ciągu 30 dni od daty doręczenia uchwały organowi nadzoru przez wójta lub burmistrza.
2. Przepis art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ pozwala radzie gminy określić, w drodze uchwały, dla terenu gminy /miasta/ liczbę punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent alkoholu /z wyjątkiem piwa/ przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz zasady ich usytuowania.
Sformułowanie "nie może przekraczać" nie upoważnia do przyjęcia poglądu, iż taki zapis jest sprzeczny z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, gdyż daje podstawę do scedowania prawa rady gminy do ustalenia w drodze uchwały liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych na organ wykonawczy, jakim jest zarząd gminy oraz jego przewodniczący.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy L. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. z 29 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy L. z 25 maja 1998 r. (...) zmieniającej uchwałę w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania tych punktów na terenie Gminy L. - uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.
W uchwale (...) Rady Gminy L. z 25 maja 1998 r. zmieniającej uchwałę w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania tych punktów na terenie Gminy L. wydanej na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ zapisano w par. 1, iż uchwała (...) Rady Gminy L. z 10 września 1993 r. w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania tych punktów na terenie Gminy L., zmieniona uchwałą (...) z 24 stycznia 1994 r. par. 1, otrzymuje brzmienie:
par. 1. Ustala się, że na terenie Gminy L. liczba punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent alkoholu /z wyjątkiem piwa/ przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie może przekroczyć 150,
W par. 2 tej uchwały wskazano, że wchodzi ona w życie z dniem ogłoszenia na tablicy ogłoszeń w siedzibie Urzędu Gminy L.
Wojewoda L. - rozstrzygnięciem nadzorczym z 29 czerwca 1998 r. (...), wydanym na podstawie przepisów art. 85 ust. 1 i art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 r. nr 13 poz. 74 ze zm./ - stwierdził nieważność uchwały (...) Rady Gminy L. z 25 maja 1998 r. zmieniającej uchwałę w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania tych punktów na terenie Gminy L.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia zauważono, iż kwestionowaną uchwałą Rada Gminy L. ustaliła, że na jej terenie liczba punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent alkoholu /z wyjątkiem piwa/ przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie może przekroczyć 150.
Taki zapis uchwały jest sprzeczny z uregulowaniami ustawowymi, a w szczególności z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Z przepisu tego wynika wyłączne uprawnienie rad gmin do ustalania, w drodze uchwały, dla terenu gminy /miasta/ liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych. Dlatego też użyte w spornej uchwale sformułowanie "nie może przekroczyć 150" daje podstawę do scedowania tego prawa na organ wykonawczy, jakim jest zarząd gminy oraz jego przewodniczący.
Ponieważ samodzielność gminy może być realizowana tylko w granicach dozwolonych prawem, organy gminy obowiązane są w swojej działalności przestrzegać przepisów o właściwości. Organy wykonawcze w gminie, jak konkludowano, nie mogą więc decydować o sprawach ustawowo zastrzeżonych dla rady jako organu stanowiącego.
Oceniając w tym aspekcie kwestionowaną uchwałę, organ nadzoru uznał, iż treść jej postanowień wykracza poza upoważnienie zawarte w powołanym przepisie art. 12 cytowanej ustawy, a w takiej sytuacji, działanie Rady w sposób istotny narusza prawo. Dlatego też stwierdzono nieważność uchwały.
Skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego Gmina L., domagając się jego uchylenia.
W motywach skargi przyjęto, iż stanowisko organu nadzoru pozbawione jest racji, z formalnego i merytorycznego punktu widzenia.