Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz, Sędzia WSA Anna Siedlecka, Sędzia NSA Julia Szczygielska /sprawozdawca/, Protokolant aplikant radcowski Marzena Galica-Mazurek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 września 2006r. sprawy ze skargi W. C. na uchwałę Rady Miejskiej w L. Z. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia protestu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości O. oddala skargę.
Skarżący W. C. powołując się na przepis art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999r., Nr 15, poz.139 ) złożył do Zarządu Miasta L. Z. pismo z dnia [...]r., zatytułowane jako zarzuty do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Gminy L. Z .
Podkreślił, iż w jego ocenie jako właściciela działek nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] i [...] o łącznej powierzchni [...]ha położonych w miejscowości O., ustalenia przyjęte w projekcie tegoż planu naruszają jego uprawnienia i interes prawny, jako, że cały szereg terenów przeznaczonych dotychczas pod działalność rolniczą ma zostać przeznaczona pod inną działalność.
Zdaniem skarżącego tereny przeznaczone pod działalność rolniczą powinny być pozostawione z tym samym przeznaczeniem.
Nadto skarżący stwierdził, iż teren przeznaczony w planie pod zbiornik retencyjny, winien być wyznaczony znacznie wyżej w stosunku do dotychczasowego projektu planu. Skarżący zaproponował przeznaczenie terenu dla tegoż zbiornika na działce nr [...] i nr [...] we wsi O., stwierdzając przy tym, że jest to zgodne zamierzeniami właścicieli tych działek.
W dniu [...]r. Rada Miejska w L. Z. podjęła w oparciu o przepis art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym ( Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz.1591 ze zm.) i art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz.U. z 1999r., Nr 15, poz. 139 ze zm.) w związku z art.85 ust.2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym / Dz.U. Nr 80, poz.717/ uchwałę Nr [...] w sprawie rozpatrzenia protestu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości O .
W § 1 tej uchwały postanowiono, iż protest wniesiony przez W. C. przeciwko niewłaściwej lokalizacji zbiornika retencyjnego odrzuca się w całości.
W uzasadnieniu tejże uchwały wskazano, iż do zadań własnych gminy należy ustalenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu na podstawie art. 4 ust 1 z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 1999 Nr 15 poz. 139). Podkreślono, iż ustalenia w zakresie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu zawarte w projekcie planu są wynikiem przyjętych założeń oraz możliwości finansowych i gospodarczych gminy. W związku z powyższym uzasadnione władztwo planistyczne gminy daje prawo do właściwego gospodarowania gruntami przy wyborze przeznaczenia terenów. Wyrazem planowanego rozwoju gminy jest również Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy L. Z., w którym określono kierunki rozwoju gminy oraz wskazano tereny pod planowane zbiorniki retencyjne. Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt. 2a wyżej cytowanej ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, plan miejscowy musi być zgodny z polityką przestrzenną gminy określoną w studium.
W przypadku planowanego zbiornika retencyjnego w miejscowości O. Studium wskazuje tereny poniżej oraz powyżej projektowanej oczyszczalni ścieków. Burmistrz L. Z. oraz Rada Miejska L. Z. na szeregu posiedzeń podjęła decyzję, co do lokalizacji na terenie miejscowości O. zbiornika retencyjnego poniżej projektowanej oczyszczalni ścieków. Lokalizacja zbiornika retencyjnego poniżej oczyszczalni ścieków jest zdecydowanie lepsza ze względu na uwarunkowania przestrzenne i możliwości techniczne. Projekt planu jest zgodny z polityką przestrzenną gminy zawartą w Studium, gdyż nie przeznacza żadnych terenów ponad te wskazane w studium, a jedynie wykorzystuje możliwości wskazane w Studium.