Strona skarżąca wniosła o uchylenie decyzji w zaskarżonej części i umorzenie postępowania w przedmiotowej części ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W odwołaniu zawarto również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu odwołania skarżący wskazali, że decyzja organu I instancji jest dotknięta wadą nieważności w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. w zakresie nałożenia na stronę obowiązku wymiany uszkodzonych łożysk wahadłowych z betonu zbrojnego (tj. punkt 5 sentencji decyzji). Podkreślić bowiem trzeba, że z ekspertyzy stanu technicznego mostu nr (...) w ciągu drogi powiatowej nr (...) w miejscowości (...) , sporządzonej przez inż. K Ł oraz dr inż. A S ( nr opracowania ET -(...) ) ( dalej: ekspertyza), na którą powołuje się organ I instancji, wynika niemożliwość wykonania wskazanego obowiązku. Autorzy ekspertyzy wskazali jednoznacznie, że "niestety łożysk tych już się nie stosuje i niestety nie produkuje. Mało prawdopodobne jest by znalazł się w kraju producent, który być chciał podjąć się takiego zadania. Wymiana łożysk na innego typu jest tyle przedsięwzięciem ryzykownym i wymagającym szczegółowych obliczeń co i ekonomicznie nieuzasadnionym. Tym samym zdaniem skarżącego we wskazanym zakresie decyzja dotknięta jest wadą nieważności i powinna zostać w analizowanej części uchylona. Ponadto w niniejszej sprawie nie wynika konieczność wymiany uszkodzonych łożysk wahadłowych z betonu zbrojnego oraz podparcia tymczasowo dźwigarów skrajnych mostu w strefie uszkodzonych łożysk na lewarach podpierających poprzecznice blisko dźwigarów celem doprowadzenia ww. obiektu do odpowiedniego stanu. Co więcej w niniejszej sprawie autor ekspertyzy nie zawarł powyższych konkluzji we wnioskach końcowych ekspertyzy (pkt ... ). Konieczność dokonania powyższego nie została wskazana w punkcie (...). ekspertyzy tj. punkcie dotyczącym oceny efektywności przedsięwzięcia oraz jego ekonomicznych kosztów w oparciu o przyjęte rozwiązania, na który to element wydaje się powoływać organ I instancji. Autorzy formułują bowiem następujące spostrzeżenia: "jeżeli zdecydowano by się na wymianę uszkodzonych łożysk wahadłowych z betonu zbrojnego (...) oraz "bezpiecznym rozwiązaniem byłoby podeprzeć tymczasowo dźwigary skrajne w strefie uszkodzonych łożysk na lewarach podpierających poprzecznice blisko dźwigarów". Użyte zwroty jednoznacznie wskazują na brak konieczności dokonania powyższego, albowiem uzależniają powyższe czynności od decyzji zlecającego wykonanie ekspertyzy (strony). Autorzy ekspertyzy tym samym nie warunkują uznania stanu obiektu mostowego za należyty do wykonania analizowanych obowiązków. Innymi słowy, gdyby wskazane czynności były konieczne do realizacji przez stronę, autorzy ekspertyzy posłużyliby się jednoznacznym zaleceniem, analogicznym do pozostałych obowiązków określonych w decyzji.
Ponadto w przedmiotowej sprawie organ I instancji nie miał podstaw do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności w zakresie obowiązków nałożonych na stronę do czasu wykonania robót remontowych (tj. w zakresie dwóch myślników sentencji decyzji). Brak jest bowiem jakichkolwiek dowodów uzasadniających ziszczenie się jakiejkolwiek przesłanki określonej w art. 108 § 1 k.p.a.