Przepis art. 72 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej /Dz.U. 1984 nr 29 poz. 149 ze zm./ nie stwarza podstaw do dodatkowego uposażenia za czas służby wykonywanej przez funkcjonariusza w zakresie jego zwykłych obowiązków służbowych poza ustalonymi godzinami służby ochronnej.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ skargę Wiesława D. na decyzję Naczelnika Rejonowego Zakładu Karnego w (...) z dnia 7 lutego 1996 r. w przedmiocie uposażenia funkcjonariusza Służby Więziennej.
Wiesław D. był do dnia 11 marca 1994 r. mianowanym funkcjonariuszem Służby Więziennej w stopniu porucznika. W ostatnim okresie służby pełnił obowiązki dowódcy zmiany w Areszcie Śledczym w L. Zwolnienie go ze służby nastąpiło na mocy decyzji nr 4 Naczelnika Aresztu Śledczego w L. z dnia 11 marca 1994 r. w związku z nabyciem uprawnień emerytalnych. Służbę swą pełnił w systemie zmianowym: przy zmianie dziennej w wymiarze 12 godzin służby i 24 godziny wolne od służby, a przy zmianie nocnej w wymiarze 12 godzin służby i 48 godzin wolnych. Jego uposażenie obejmowało uposażenie zasadnicze, określone w ostatnim okresie służby decyzją personalną nr 14 z dnia 2 sierpnia 1993 r., i dodatek specjalny, określony decyzją personalną nr 18 z dnia 15 lipca 1992 r.
W pozwie z dnia 20 czerwca 1994 r. do Rejonowego Sądu Pracy w L., przekazanym Naczelnikowi Aresztu Śledczego w L. do rozpatrzenia, a następnie także w pismach kierowanych bezpośrednio do Naczelnika Aresztu Wiesław D. żądał przyznania mu należnych świadczeń pieniężnych z tytułu wykonywanych w okresie służby dodatkowych czynności. Żądania te obejmowały: 1/ uposażenie za czas służby, w którym funkcjonariusz pełniący obowiązki dowódcy zmiany wykonywał czynności przygotowawcze do służby ochronnej, polegające na przyjęciu lub zdaniu dokumentacji, przejęciu uzbrojenia i wyposażenia, przeprowadzeniu odprawy z funkcjonariuszami, obstawieniu posterunków i zabezpieczeniu apeli; 2/ uposażenie za czas szkoleń służbowych i ćwiczeń ogniowych oraz wypłatę odsetek za zwłokę z tytułu opóźnionej wypłaty uposażenia za marzec 1994 r.
W wyniku wcześniej wniesionej skargi na bezczynność Naczelnika Aresztu Śledczego w L. Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 24 kwietnia 1995 r. (...) nakazał Naczelnikowi Aresztu wydanie decyzji w powyższych sprawach.
Decyzją nr 4 z dnia 30 maja 1995 r. Naczelnik Aresztu Śledczego w L., działając na podstawie art. 70 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej /Dz.U. 1984 nr 29 poz. 149 ze zm./, orzekł, że Wiesławowi D. jako dowódcy zmiany nie należy się dodatkowe wynagrodzenie za czas przygotowania się do podjęcia zadań służbowych oraz do ich zakończenia. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że czynności dowódcy zmiany poprzedzające pełnienie służby ochronnej przez funkcjonariusza zmiany należą do jego zwykłych obowiązków służbowych i nie mogą być oceniane jako dodatkowe zadania zlecone. Podobnie czynności związane z przekazaniem zmiany mieszczą się w zakresie jego czynności służbowych. Dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu nie przysługuje.
W odwołaniu od tej decyzji Wiesław D. zarzucił, że czas jego służby ochronnej przy zmianie dziennej był ustalony na godziny od 7.00 do 19.00, a przy zmianie nocnej od godziny 19.00 do godziny 7.00. Czynności przygotowawcze związane z przejęciem zmiany musiały być wykonywane przed godziną rozpoczęcia pełnienia służby ochronnej, a czynności przekazania zmiany - po tej godzinie. Uposażenie za ten czas powinno mu być przyznane.