Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogumiła Skrzypczak, Asesor WSA Ewa Kamieniecka, Protokolant Aleksandra Rygielska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2005r. sprawy ze skargi W. N. na decyzję Wojewody D. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odmowy pomocy ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie kosztów związanych z remontem lokalu mieszkalnego I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję ją poprzedzającą II. zasądza od Wojewody D. na rzecz W. N. kwotę 10 (słownie: dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego III. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji
Decyzją z dnia [...]r. [...]Starosta Powiatu O., na podstawie art. 17 ust. 3 i 7 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000r. o repatriacji (Dz. U. nr 106, poz. 1118 z późn. zm.), odmówił W. N. udzielenia pomocy ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie kosztów związanych z remontem domu w miejscu osiedlenia.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podał, że W. N. przybył wraz z rodziną do Rzeczypospolitej Polskiej z terenów Ukrainy w [...] roku. Wojewoda na mocy decyzji z dnia [...]r . Nr[...] uznał W. N . za repatrianta. Uznanie za repatrianta nastąpiło w trybie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000r. o repatriacji.
Art. 17 ust. 3 w/w ustawy stanowi, że repatriantowi, który przybył do Rzeczypospolitej Polskiej z terenów innych niż azjatyckie, może być udzielona pomoc ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie kosztów związanych z remontem lub adaptacją lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, poniesionych przez repatrianta, jeżeli repatriant znajduje się w szczególnie trudnej sytuacji materialnej. Powyższy przepis art. 17 ust. 3 oraz inne przepisy ustawy o pomocy udzielanej ze środków budżetu państwa adresowane są tylko do repatriantów, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o repatriacji. tj. osoby polskiego pochodzenia, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy w celu repatriacji z zamiarem osiedlenia się na stałe. Pomoc ta nie przysługuje repatriantom, którzy zostali uznani za repatrianta na podstawie art. 16 ust 1 i art. 41 ust 1 i 2 cyt. ustawy. Tak więc dla osób, które nabyły obywatelstwo na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim, następnie zostały uznane a repatrianta na podstawie art. 41, ustawa o repatriacji nie stworzyła możliwości skorzystania z pomocy finansowej państwa.
Na marginesie należy zaznaczyć, biorąc pod uwagę sytuację materialną W. N. i jego rodziny, ma prawo do świadczeń z pomocy społecznej, o których mowa w przepisach ustawy z dnia listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.). W celu uzyskania tych świadczeń W. N. musi się zwrócić do Ośrodka Pomocy Społecznej w D..
W odwołaniu od powyższej decyzji W. N. wskazał, iż mieszkał w odległości 100 kilometrów od C.. Lekarze doradzili mu zmienić miejsce zamieszkania. Do Rzeczypospolitej Polskiej przyjechał z rodziną w [...]r. na zaproszenie kuzynki z O., ponieważ nie mógł czekać 3-4 lata na wizę repatriacyjną.
Od kuzyna odkupił domek i kawałek ziemi ([...] ha). Remont domu przeprowadził "na własną rękę". Wskazał na trudną sytuację bytową swojej rodziny. Ponadto W. N. podniósł, iż ustawa o repatriacji jest niezgodna z Konstytucją RP bowiem dzieli repatriantów na I i II kategorię.
Wojewoda D. decyzją z dnia [...]r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98 poz. 1071) w związku z art. 17 ust. 3 i 10 ustawy z dnia 9 listopada 2000r. o repatriacji (Dz. U. z 2000r. Nr 106 poz. 1118 z późn. zm.) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.