Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Sachanbińska - sprawozdawca Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz asesor sądowy Marta Wojciechowska Protokolant: sekretarz sądowy Jolanta Hadała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2004 roku sprawy ze skargi P. S. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przeniesienia do rezerwy 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Wojskowego Komendanta Uzupełnień w O. z dnia [...], nr [...], 2) orzeka, iż zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w O. na rzecz P. S. 10 (słownie: dziesięć) zł tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w O., powołując się na treść art.42 ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej ( tj .Dz. U. z 1992r., Nr 4, poz. 16 z póżn. zm.) utrzymał w mocy decyzję Wojskowego Komendanta Uzupełnień w O. z dnia [...], Nr [...], o odmowie przeniesienia do rezerwy P. S. z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego.
Podając motywy rozstrzygnięcia organ powołał się na przepisy Zarządzenia Nr 26 Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 września 2000r. w sprawie przeniesienia do rezerwy niektórych grup poborowych bez odbycia zasadniczej służby wojskowej ( niepublikowane poza resortem MON), wydanego na podstawie art. 46 ust. 4 cyt. ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP. Jak wyjaśnił organ, jednym z koniecznych warunków przeniesienia do rezerwy jest korzystanie przez poborowego w oparciu o stosowne decyzje z odroczenia służby wojskowej z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego przed dniem nowelizacji cytowanej wcześniej ustawy, tj. przed dniem 1 lipca 1999r.. Niespełnienie tego warunku przez odwołującego się przesądziło o wydaniu decyzji odmownej. Bez znaczenia - zdaniem organu- jest w tej sytuacji okoliczność, iż P. S. jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które faktycznie prowadzi.
Z powyższą decyzją nie zgodził się P. S., który składając skargę do Sądu administracyjnego wyjaśnił, że już w czasie gdy był właścicielem gospodarstwa rolnego uzyskał odroczenie z tytułu nauki w pięcioletnim Technikum Mechanizacji Rolnictwa w G. Po ukończeniu szkoły, w kwietniu 1999r., został poinformowany, że odroczenie z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego jest niemożliwe, dlatego też nie przedstawiając dokumentu na tę okoliczność podjął dalszą naukę w szkole policealnej. Zdaniem skarżącego, spełnia warunki z Zarządzenia Nr 26 MON z dnia 22 września 2000r., bo jest właścicielem gospodarstwa rolnego oraz korzystał z odroczenia, tylko, że nie z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego a z tytułu pobierania nauki.
Składając odpowiedź na skargę, organ wniósł o jej oddalenie. Powołując się na przepisy stanowiące podstawę zaskarżonej decyzji organ jeszcze raz podkreślił, iż przeniesieni zostali do rezerwy bez odbycia służby wojskowej poborowi, którzy łącznie spełniali następujące warunki: korzystali z odroczenia zasadniczej służby wojskowej z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego przed dniem wejścia w życie nowelizacji ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony RP, która to nowelizacja zniosła odroczenie z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, w chwili obecnej są właścicielami gospodarstwa rolnego, złożą pisemny wniosek do Wojskowej Komendy Uzupełnień z prośbą o przeniesienie do rezerwy. Ponieważ skarżący nie spełnia pierwszego z wymienionych warunków, wydana decyzja - zdaniem organu - jest prawidłowa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje :
Skargę należało uwzględnić aczkolwiek z innych powodów niż podniesione przez skarżącego.
Zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 200r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U .Nr 153,poz. 1270), zwanej dalej: Prawo o postępowaniu, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawę prawną, co pozwala i obliguje do wzięcia pod uwagę z urzędu wszelkich naruszeń prawa.