Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz, Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak, Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Siwińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 listopada 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Gminy w M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie regulaminu czystości i porządku na terenie Gminy M. I. stwierdza nieważność § 3 ust. 4, § 3 ust. 5, § 3 ust.10, § 6, § 7 ust. 1, § 8 ust. 2 , § 9 ust.2, § 10 ust. 3, § 14, § 18, §21 ust. 3 i § 22 zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana w części wskazanej w punkcie pierwszym; III. zasądza od Gminy M. na rzecz strony skarżącej kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.
W dniu [...] Rada Gminy M. podjęła na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 1996 r. Nr 132, poz. 622 ze zm.) uchwałę Nr [...] w sprawie regulaminu czystości i porządku na terenie Gminy M.
Na powyższą uchwałę na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) Wojewoda D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę, domagając się stwierdzenia nieważności jej § 3 ust. 4, § 3 ust. 5, § 3 ust. 10, § 6, § 7 ust. 1, § 8 ust. 2, § 9 ust. 2, § 10 ust. 3, § 14, § 18, § 21 ust. 3 i § 22 z powodu istotnego naruszenia prawa. W uzasadnieniu skargi organ nadzoru stwierdził, iż wydany akt stanowi wykonanie ustawowego upoważnienia z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, zobowiązującego organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego do określenia w drodze regulaminu, szczegółowych zasad utrzymania czystości i porządku na terenie gminy, dotyczących kwestii wyliczonych w art. 4 ust. 2 pkt 1-8 w/w ustawy. Zdaniem skarżącego, z normatywnego charakteru przedmiotowego regulaminu wynika konieczność formułowania zawartych w nim postanowień jedynie na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego, precyzyjnie i kompleksowo realizujących delegację ustawową, pozbawionych jednocześnie powtórzeń przepisów powszechnie obowiązujących zawartych w innych aktach normatywnych, a w szczególności w aktach rangi ustawowej. Oznacza to, iż akty prawa miejscowego stanowione przez organy jednostek samorządu terytorialnego powinny regulować tylko te kwestie, które wynikają z delegacji ustawowej. Ponadto regulacje te mają na celu jedynie uzupełnienie wydanych przez inne podmioty przepisów powszechnie obowiązujących, kształtujących prawa i obowiązki ich adresatów.
Jak wskazał organ nadzoru, ustawodawca formułując określoną delegację do wydania aktu wykonawczego, przekazuje upoważnienie do uregulowania wyłącznie kwestii nieobjętych dotąd żadną normą o charakterze powszechnie obowiązującym w celu ukształtowania stanu prawnego uwzględniającego m.in. specyfikę, możliwości i potrzeby środowiska, do którego właściwy akt wykonawczy jest skierowany. Zatem z istoty aktu prawa miejscowego wynika niedopuszczalność takiego działania organu realizującego delegację ustawową, które polega na powtarzaniu bądź modyfikacji wiążących norm o charakterze powszechnie obowiązującym. Jak zauważył Wojewoda, przedstawione stanowisko znajduje odzwierciedlenie w utrwalonej linii orzeczniczej, uznającej za niedopuszczalne powtórzenie regulacji ustawowych bądź ich modyfikacji przez przepisy prawa miejscowego (por. wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2003 r., sygn. akt II SA/Ka 1831/02, niepubl.; wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 2002 r., sygn. akt II SA/Ka 508/02, niepubl.). Strona skarżąca powołała się nadto na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 października 1999 r. (sygn. akt II SA/Wr 1179/90, OSS 2000/1/17), w którym uznano, że "uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego nie może regulować jeszcze raz tego, co zostało zawarte w obowiązującej ustawie. Taka uchwała, jako istotnie naruszająca prawo, jest nieważna. Trzeba bowiem liczyć się z tym, że powtórzony przepis będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go powtórzono, co może prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji prawodawcy.".